Page 10 - วารสารเสียงชนเผ่า ประจำเดือนกรกฎาคม 2560

ทามใช้เวลาประมาณครึ่งปีในการเตรียมตัวเข้าเรียน โดยมี “พี่พจน์ดูถูกผมมากเลย ว่าเรียนไม่เก่งแล้วดันไปสอบโรงเรียน
พี่ๆ นักศึกษาอาสาสมัครมาช่วยสอน การได้เข้าเรียนอีกครั้งคือสิ่งที่ ใหญ่ เค้ามีแต่เด็กเก่งๆ ไม่มีทางสอบติดแน่” ค�าเยาะเย้ยของพี่พจน์
ทามใฝ่ฝันมาตลอด พี่พจน์พาทามไปเข้าโรงเรียนวัดพวกช้างที่อยู่ใกล้ๆ ท�าให้ทามตั้งใจจะสอบเข้าให้ได้ และทุนที่คาดหวังว่าจะได้เป็นจริงแล้ว
กับมูลนิธิฯ ทามเข้าเรียนชั้นป.1 ด้วยอายุ 10 ขวบ พร้อมกับเพื่อนที่ “เด็กพวกนี้ถ้าเราให้ก�าลังใจ สู้ๆ นะเว้ย มันก็เฉยๆ ไม่พัฒนา
อายุเกินอีก 4 คน เมื่อถึงเวลาเลื่อนชั้น ทางโรงเรียนก็ให้ข้ามไปเรียน แต่ถ้าเราดูถูกเหยียดหยาม ประเภทว่าแล้วแต่พวกแก ชีวิตของพวก
ชั้น ป.3 ได้มีการปรับพื้นฐานให้ทันเพื่อน อายุที่เกินไปนั้นไม่ใช่ปัญหา แกนี่ จะให้มันตกต�่าเท่าไรก็เอาเถอะว่ะ อย่างนี้นะ จะได้ผล” พี่พจน์
ส�าหรับทาม แต่ปัญหาใหม่ก�าลังจะเกิดขึ้น เล่ากลั้วหัวเราะ
“ตอนอยู่ป.5 ผมติดเพื่อน ติดเกมด้วย เกรดก็ตก พี่พจน์แกก็ ทามจัดการเอกสารสมัครสอบเองทั้งหมด นักเรียนที่สมัคร
เรียกมาคุยด้วย ว่าเราอาจต้องปิดอาสาเด็กที่นี่ มีเหตุผลหลายอย่าง สอบทั้งหมด 900 กว่าคน รับเพียง 120 คนในภาคปกติ นักเรียนที่
เราอาจจะไม่ไหว ผมร้องไห้เลย ผมอยู่กับพี่พจน์ที่นี่มาตลอด พี่พจน์ สอบแข่งขันเข้าแถวเต็มสนามฟุตบอล มันมากเกินกว่าที่ทามคิดไว้
แกว่าขอดูพฤติกรรมผมก่อน ถ้าดีขึ้นจะให้ไปอยู่บ้านศูนย์พักพิงที่ เด็กหนุ่มถึงกับถอดใจคิดว่าไม่ได้แน่ จนกระทั่งถึงวันประกาศผลสอบ
สันก�าแพง แล้วไปเรียนที่โน่น” ทามก็ยังไม่กล้าที่จะไปดู เพื่อนส่งข่าวมาบอก ทามยังไม่เชื่อหูตัวเอง
ว่าในที่สุดทามก็ได้เป็นนักเรียน
หนึ่งใน 120 คนนั้น ครูแต่ละท่าน

ต่างตื่นเต้นดีใจเมื่อทามโทรศัพท์
แจ้งข่าว แม้จะเป็นนักเรียนชั้นม.1
ที่อายุ 15 ปีก็ตาม ในวันมอบตัว
นักเรียนใหม่ พี่พจน์ในฐานะ
ผู้ปกครองได้พาทามก้าวสู่ชีวิต
ใหม่ในโรงเรียนอีกครั้ง และครั้งนี้
จังหวะก้าวนั้นแข็งแกร่งและมั่นคง
กว่าเดิม พี่พจน์พูดพร้อมกับรอยยิ้ม
ว่า พี่ไม่ห่วงหรอก มาถึงขนาดนี้
ทามผ่านพ้นและท�ามันได้แน่
ถ้าใครผ่านซอยหลังวัด
พวกช้าง ชุมชนระแกง เห็นห้อง
แถวสามชั้นเก่าๆ มีทั้งร้านข้าว ร้าน
เสริมสวย จะมีห้องหนึ่งที่มีเสียง
เด็กๆ ให้ได้ยินตลอดเวลา ประตูที่
ความคิดฝันต่ออนาคตของทามจึงมีแค่เรียนให้จบชั้น ม.3 เปิดกว้าง มีเด็กวัยอนุบาลสิบกว่าคนเล่นอยู่ในนั้น บ่อยครั้งมีวัยรุ่น
แล้วหางานท�า เด็กชายบอกว่าพี่ๆ คงล�าบากถ้าจะหาเงินส่งเรียนต่อ หน้าตาท่าทางไม่น่าไว้ใจนักแวะเวียนเข้ามา บางครั้งก็เป็นนักศึกษา
อีก ถ้าไม่มีอาสาเด็กที่นี่แล้ว ทามต้องเป็นผู้ใหญ่ เด็กชายจึงกลับมา หน้าใส หรือไม่ก็เป็นพ่อแม่ที่เอาลูกมาฝากช่วงปิดเทอม ก่อนออกไป
ตั้งใจเรียนอีกครั้ง เมื่อครูประจ�าชั้นบอกว่ามีทุนการศึกษา ทามไม่รอ ท�างานรับจ้าง ผู้ชายผิวขาว หน้าตี๋ ท่าทางป๋าๆ จะยิ้มใจดีออกมารับ
ช้ารีบไปปรึกษาครู ด้วยความคิดแบบเด็กๆ ที่คิดว่าผู้ให้ทุนเป็นเพื่อน เด็กๆ ส่วนผู้ชายเคร่งขรึมแต่ทว่ายิ้มง่ายอีกคนจะยุ่งอยู่กับกองเอกสาร
ครู จะต้องได้ทุนแน่ๆ แต่อีกโจทย์ที่ใหญ่รองลงมา คือ ต้องสอบเข้าให้ บนชั้นสอง มูลนิธิอาสาพัฒนาเด็กเป็นเช่นนี้มานานเนิ่น และอาจด�ารง
ได้ ทุนจะส่งเสียเท่าที่สามารถเรียนได้ ครูบางท่านใจดีช่วยติวให้เป็น อยู่อย่างนี้จนถึงสิ้นปี ถ้าพี่พจน์กับครูเอกยังไหว ทามบอกพร้อมกับ
พิเศษเมื่อทามบอกว่าจะสอบเข้าโรงเรียนยุพราช รอยยิ้มที่ไม่อาจปิดบังความรู้สึกน่าใจหายไว้ได้

10