Page 277 - บันทึกความจงรัก-02.indd
P. 277
...
ผมฟังค�าที่พูดของผู้หญิงตรงหน้าแล้วยิ้มรับด้วยความเข้าใจและเคารพในความ
กว้างใหญ่ของหัวใจที่ผู้ชายอย่างผมยังมีขนาดสู้เธอไม่ได้ เธอส�าทับผมต่ออีกว่า เธอจะท�า
ทุกอย่างเท่าที่ท�าได้ เพื่อจะด�าเนินตามความดีของพระองค์จนกว่าชีวิตจะหาไม่ และจะ
สอนลูกหลานให้จงรักภักดีต่อในหลวงเสมอไป
ก่อนที่ผมจะลากลับ ผมถามเธออีกครั้งว่า จะมากราบพระองค์อีกไหม
“ต้องมาให้มากที่สุด เหมือนเรายังได้ใกล้ชิดพระองค์ การได้มากราบพระบรมศพ
คือการได้พบพระองค์อย่างเป็นรูปธรรมที่สุด” เธอตอบอย่างไม่ลังเล
277
