Page 231 - บันทึกความจงรัก-02.indd
P. 231
เขาเริ่มใช้สองมือปั่นล้อจักรยานคนพิการ เมื่อวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ ณ
บ้านยางสีสุราช อ.ยางสีสุราช จ.มหาสารคาม เพ็ชรน้อยเตรียมสัมภาระ เสื้อผ้า ผ้าห่ม
เต็นท์นอน กับรถจักรยานประกอบเองคู่ชีพ พร้อมกับพระบรมฉายาลักษณ์พระบาท
สมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และธงชาติไทยติดตัว เพื่อเดินทางมายัง
พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ในพระบรมมหาราชวัง โดยมีความตั้งใจเกินร้อยที่จะกราบ
ถวายสักการะเบื้องหน้าพระบรมโกศพระบรมศพ ณ พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ในพระบรม
มหาราชวัง สักครั้งหนึ่งในชีวิต
เพ็ชรน้อย เป็นผู้มีความผิดปกติทางร่างกายมาตั้งแต่ก�าเนิด ขาลีบทั้งสองข้าง มี
เพียงร่างกายส่วนบนเท่านั้นที่ใช้งานได้ปกติ และมีพาหนะเป็นรถจักรยานขนาดเล็กคู่ใจ
ใช้เดินทางไปไหนมาไหน โดยไม่พึ่งคนอื่น
“ผมผิดปกติทางร่างกาย คือมีขาลีบทั้งสองข้างมาตั้งแต่เด็ก ปัจจุบันมีอาชีพสอน
เดาะลูกฟุตบอลให้กับเด็กๆ ท�าธุรกิจขายตรงและอาชีพรับจ้างทั่วไป หลังทราบข่าวการเสด็จ
สวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ก็อยากจะปั่นจักรยานด้วย
มือจากจังหวัดมหาสารคาม ระยะทางกว่า ๕๐๐ กิโลเมตร ไปยังพระบรมมหาราชวังสักครั้ง
หนึ่งในชีวิต ตอนแรกผมตั้งใจจะปั่นไปกราบพ่อหลวงในวันที่ ๕ ธันวาคม แต่พระองค์เสด็จ
สวรรคตก่อน จึงเปลี่ยนใจเร่งเดินทางเพื่อไปสักการะพระบรมศพแทน” ชายพิการหัวใจแกร่ง
ผู้นี้กล่าว
231
