Page 23 - วารสารเสียงชนเผ่า ประจำเดือนกรกฎาคม 2560
P. 23
พิษณุโลกเป็นเวลา 1 เดือน อุปสรรคส�าคัญอีกหนึ่งประการ
คือ ความไร้สัญชาติของสองแม่ลูกที่ว่ากันตามกฎหมายแล้ว
การเดินทางออกไปถึงต่างจังหวัดแทบไม่มีความเป็นไปได้
โรงพยาบาลอุ้มผางจึงประสานงานกับที่ว่าการอ�าเภออุ้มผาง
ขอความอนุเคราะห์ให้ท�าหนังสือขอให้อ�านวยความสะดวก
เพื่อให้คนไข้เดินทางออกไปรับการรักษาต่อได้
ในความเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสา หม่องเมี๊ยะตา เป็นเด็ก
ที่มีความอดทนกับผลข้างเคียงจากการรักษาด้วยเคมีบ�าบัด
หลังการรักษาเด็กน้อย ผมร่วง เบื่ออาหาร ร่างที่เล็กอยู่แล้ว ยิ่ง
ดูซูบลงไปอีก แต่หม่องเมี๊ยะตายังคงต้องรับการรักษาด้วยเคมี
บ�าบัดอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยๆ
เหตุผลส�าคัญยิ่งประการหนึ่งที่ท�าให้การรักษายังคง
ด�าเนินต่อเนื่องไป น่าจะมาจากแรงแห่งความรักของผู้เป็นแม่
ที่คอยดูและไม่เคยห่าง เทียวพามาพบแพทย์ และเดินทางไป
กลับหลายครั้งหลายหน จนทั้งหม่องเมี๊ยะตากับแม่กลายเป็น
คนไข้ที่คุ้นเคยกับบุคลกรในโรงพยาบาลอุ้มผางไปแล้ว ภาพที่
แม่ประคับประคองลูกน้อยในผ้าอุ้มเด็กวันแรก กลายเป็นภาพ
ชินตาจนถึงทุกวันนี้
เรื่องราวของหม่องเมี๊ยะตา หากจะว่ากันตามกฎเกณฑ์
ที่มีอยู่ ย่อมไม่ถูกต้องที่เด็กชายจะได้รับการดูแลรักษาจากโรค
ร้ายเพราะไม่มีสิทธิใดๆ ในหลักประกันสุขภาพ แต่ในฐานะที่
เป็นมนุษย์ โดยเฉพาะเป็นมนุษย์ที่ยังเด็ก ย่อมมีสิทธิในการเข้า
ถึงการรักษาพยาบาลโรคร้ายที่คุกคามอยู่อย่างเหมาะสม เป็น
ธรรม และเต็มที่จนกว่าจะหายจากโรคหรือกระทั่งวันที่เขาจะ
หายไปจากโลก
23
