Page 17 - วารสารเสียงชนเผ่า ประจำเดือนกรกฎาคม 2560
P. 17
เล่า เรื่อง เรา
/ :
เด็กชายเมตตา ถูกน�าไปเลี้ยงที่บ้านญาติ ที่อ�าเภอปาย
จังหวัดแม่ฮ่องสอน ส่วนพี่สาวคือ เด็กหญิงอริสา อยู่กับญาติอีกคน
( ) หนึ่งที่อ�าเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ ญาติทั้งสองฝ่ายแบ่งกันรับ
...
ผิดชอบลูกของหลู่มิมาและอาเต๊า ฝ่ายละคน เพื่อการมีชีวิตที่ดีและ
เจริญเติบโตด้วยความอบอุ่นบนความเมตตาจากผู้ใหญ่
.......... เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2560
ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ท้องฟ้าสีแดงส้มอ่อนๆ จากแสงสะท้อน
หลังจากการเสียชีวิตของพ่อและแม่ ญาติทั้งสองฝ่ายได้มี ของอาทิตย์ยามอัสดงที่ส่องแสงร�าไรอยู่หลังเขาที่ก�าลังจะลับ
ข้อตกลงในการร่วมรับผิดชอบและดูแลลูกทั้งสองคนของ 'หลู่มิมา' เลือนหายไปในเย็นวันนี้ดูช่างหม่นหมองเศร้ายิ่งนัก...ท้องฟ้าที่ขุ่น
และ 'อาเต๊า' เพื่อให้เด็กมีการเจริญเติบโตด้วย สติ ปัญญา และเป็น มัวดูคล้ายกับว่าฝนจะตกห่าใหญ่ในไม่ช้านี้ ได้น�าพาให้หัวใจของ
คนดีของสังคมต่อไปในอนาคต วันเวลาและข้อตกลงดีๆ ก็เกิดขึ้น 'อาเต๊า' ที่เคยแข็งแกร่ง เหมือนครั้งที่เคยร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่
เมื่อวันที่ 2 มีนาคม 60 ที่อ�าเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็น กับ 'หลู่มิมา' คนรักที่รู้จักกันในเวทีการเรียกร้องสิทธิชุมชนของวัน
จุดก�าเนิดและจุดพลัดพรากของพ่อ แม่ และพี่น้อง ในที่เดียวกันนี้ นั้น วันที่ทั้งคู่ได้เริ่มรู้จักและสานเป็นพลังแห่งรักต่อมา
ซึ่งไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องเศร้าแบบนั้นแน่ เด็กชายเมตตา คือ ชื่อ ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก เสียงนาฬิกาสีด�าที่ติดข้างฝาที่นั่งรอดังผิด
ที่ทุกๆ คนเห็นพ้องกันและตั้งให้กับเด็กชายที่เกิดจากการเสียสละ ปรกติกว่าทุกวันที่ผ่านมา วันนี้เสียงดังหดหู่ ช่างรู้สึกโหดร้ายเหลือ
อันยิ่งใหญ่ของแม่ เพราะเสียชีวิตจากการตกเลือดมากไปหลังคลอด เกินส�าหรับอาเต๊าในยามนี้ ใครจะคิดว่าภาพสุดท้ายที่หน้าห้องคลอด
เด็กชายเมตตาออกมาแล้ว เป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ของครอบครัว นั้นจะเป็นภาพสุดท้ายของเขาและเธอ.... “พี่อย่าทิ้งน้องไปนะ..พี่
ต่อตัวเด็กชายเมตตาและพี่สาวของเขาอีกคนหนึ่ง การเสียชีวิตของ อย่าหนีน้องไปไหนนะ..อยู่ใกล้ๆน้องนะ” ค�าพูดที่แผ่วเบาพรั่งพรู
หลู่มิมาและสามีนั้น ท�าให้ เด็กชายที่ไร้เดียงสานี้ต้องรับสภาพการ ออกมาจากริมฝีปากที่เผือกแห้งและอิดโรยของหลู่มิมา ก่อนเข้า
ดูแลจากญาติๆ อย่างไม่อาจเลือกได้ สิทธิของการได้อยู่กับพ่อแม่ ห้องคลอดนั้นยังดังกึกก้องอยู่ในโสตประสาท น�้าน้อยๆ ไหลพรั่ง
ที่อบอุ่นตามสิทธิของเด็กชายจึงขาดหายไปอย่างสิ้นเชิงและทันที พรูมาจากสองเบ้าตาของผู้ชายที่เคยแข็งแกร่ง แต่เวลานี้อาเต๊า
17
