Page 16 - วารสารเสียงชนเผ่า ประจำเดือนกรกฎาคม 2560

ปุจฉา : ความคาดหวังสูงสุดในการท�างานกับเด็กคนหนึ่งๆ พื้นที่มันไม่ได้เป็นพื้นที่ทางกายภาพที่มีอยู่จริงที่เราจะเดินเข้าไปได้
นั้นคืออะไร? มันไม่ใช่แค่ในไทยหรือบ้านเราอย่างเดียวนะ ผมเคยไปแลกเปลี่ยน

จริงๆเราต้องคุยกับเด็กว่าเด็กต้องการอะไร ถ้าอยากเรียน กับทางญี่ปุ่นเขาก็ประสบปัญหานี้เหมือนกับเรา คือเทคโนโลยีมัน
เรียนจริงๆไหวไหม บางทีเด็กโตแล้วไม่ได้อยากเรียนต่อ หรือเรียน ท�าให้การใช้ชีวิตมันเปลี่ยนไป มันเลยท�าให้ดูเหมือนว่ามันดีขึ้น
กศน. ดีไหมแล้วท�างานไปด้วยมีรายได้เลี้ยงตัวเองไปด้วย คือไม่ได้ เพราะไม่เห็นเด็กออกมายืนหรือนอนตามถนน แต่เด็กเหล่านี้มันก็
เป็นปัญหาให้สังคมเราก็ค่อนข้างพอใจ....อย่างเด็กบางคนพอส่งไป ยังมีอยู่เหมือนเดิม อาจซ่อนอยู่ตามร้านเกมส์หรือสถานที่ต่างๆ ที่
เรียน เรียนไม่ไหว ติด 0 สิบกว่าตัวอย่างนี้ แต่พอไปท�างานโรงแรม คนทั่วไปไม่เห็น นี่มันก็ท�าให้เราต้องปรับวิธีการของเราตามไปด้วย
กลับท�าได้ดี ตอนนี้ มีเด็กอยู่คนหนึ่งไปท�างานโรงแรมที่ภูเก็ต ก็มี
รายได้ มีครอบครัว อยู่กันได้อย่างปกติสุข ซึ่งบางทีการเรียนสูงๆ ก็ ปุจฉา : กระบวนการหรือแนวคิด ในการท�างานของภาครัฐ

ไม่ได้เป็นทางออกที่ดีกับเด็กทุกๆ คนเสมอไป แต่พวกเขาออกไป ต่อเรื่องนี้ควรเป็นอย่างไร?
ต้องอยู่กับสังคมได้ เลี้ยงตัวเองได้ ไม่กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมคือ ไป เราควรยึดกรอบของสิทธิเด็กในการท�างาน เช่นว่า เด็กควร
เสพยา ไปติดคุกอยู่เหมือนเดิมอย่างนี้ แต่สุดท้ายมันก็ขึ้นอยู่กับ ได้รับอะไรบ้าง เด็กควรได้รับการปกป้องคุ้มครอง ควรได้รับการดูแล
ศักยภาพของเด็กแต่ละคนด้วย อย่างไรบ้าง...แต่บางครั้งทางภาครัฐเขาก็ใช้คนละวิธีการกับเรา คือ
เขาจะใช้ข้อกฏหมายมาท�างานมาออกค�าสั่ง มาบังคับใช้หรือมา
ปุจฉา : สถานการณ์ของเด็กในพื้นที่ที่เราท�างานเปลี่ยนแปลง ปราบปราม ตามที่เขาได้รับค�าสั่งมา แต่อย่างส่วนของมูลนิธิฯนี่ เรา
ไปอย่างไร? ท�างานค่อนข้างจะยืดหยุ่น เราไม่มีกฎระเบียบที่ตายตัวหรือค�าสั่ง
มันเปลี่ยนไปเยอะมาก เราจะไม่เห็นเด็กที่มานอนข้างถนน ออกมาให้ท�า เราจะท�างานตามสถานการณ์ ประเมินตามความเป็น
ตามฟุตบาท ตามลานประตูท่าแพ หรือนอนตามตลาด แทบจะไม่มี จริงและปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เช่นการท�ากิจกรรม
แล้ว ส่วนหนึ่งเพราะว่ามีการตรวจจับเด็กให้ไปอยู่สถานสงเคราะห์ กับเด็กหรือการให้เข้าถึงเด็ก เราก็มีกระบวนการค่อยเป็นค่อยไป
แต่ส่วนหนึ่งเด็กก็เรียนรู้ที่จะไปเช่าห้องถูกๆอยู่รวมกันเยอะๆ มีการ ค่อยๆ กระตุ้นเด็ก
ติดต่อขายบริการทางเฟสบุ๊ค ทางอินเตอร์เน็ต ออนไลน์กันเป็นส่วน หากท�างานเรื่องนี้ก็อยากให้ยืดหยุ่น ลงมาหาเด็กมาสัมผัส
ใหญ่แล้ว ไม่ต้องมายืนขายข้างถนน หรือที่ท่าแพเหมือนเมื่อก่อน ชีวิตเด็กบ้าง ว่างๆ ก็ลงมาท�ากิจกรรมกับเด็กโดยไม่ต้องยึดกรอบ

แล้ว พอได้เงินก็ไปเล่นเกมส์ที่ร้านเกมส์หรือไม่ก็ใช้ร้านเกมส์เป็นที่ เวลา กรอบการท�างานอะไร...ก็เข้าใจอยู่ว่า ท�าแบบนี้มันค่อนข้าง
ติดต่อหาแขก บางร้านเปิด 24 ชั่วโมง มีโปรโมชั่นเหมาทั้งคืน เด็ก ยาก เพราะมันมีเรื่องกฎเกณฑ์ของทางภาครัฐอยู่...แต่ส่วนตัวก็
มันได้เงินมาก็ไปนั่งเล่นเนตร้านเนต นอนที่นั่นจนถึงเช้า มีแอร์เย็นๆ ค่อนข้างเสียดาย เพราะว่าหน่วยงานของรัฐมีทรัพยากรในการ
ด้วย สบายกว่า ดีกว่า ถูกกว่า ไม่ต้องไปนอนข้างถนน มันก็ท�าให้ ท�างานเยอะกว่า ไม่ว่าจะเป็นจ�านวนเจ้าหน้าที่หรือว่างบประมาณ
เราไม่เห็นเด็กๆ เหล่านี้มาอยู่ข้างถนนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว การท�างาน อย่างบ้านพักเด็กหรือสถานสงเคราะห์หลังหนึ่งนี้มี
ทุกวันนี้เด็กใช้อินเตอร์เน็ตเยอะ การที่เราจะลงพื้นที่หาเด็ก เจ้าหน้าที่ท�างานเป็นสิบคน จริงๆ ถ้าเขาสามารถปรับเรื่องความ
ก็ยากขึ้น เพราะเราไม่สามารถเดินไปเจอตัวเขาได้ในพื้นที่อีกต่อไป ยืดหยุ่นในการท�างานให้มันเข้าถึงเด็กได้มากขึ้น ก็จะเป็นเรื่องที่ดี

มากเลยครับ.
ร้าน ด.เด็ก
. Dor Dek Shop by VCDF

facebook (https://www.
facebook.com/dordekgallery) .
59 9
097-9896 745 (Thai) / 089- 4315 690
(Japanese/Eng) / 081- 9502 077 (Thai/Eng)

16