Page 257 - บันทึกความจงรัก-02.indd
P. 257
“ความรู้สึกของประชาชน พวกเขาเหล่านี้อยู่ในสายตาที่มองผ่านเลนส์ของผมตลอด
ระยะเวลาตั้งแต่ค�่าวันที่ ๑๓ ตุลาคมจนมาถึงในวันนี้ ผมจดจ�าได้ทุกความรู้สึกที่น้อมรับ
เข้ามา มันท�าให้ผมรับรู้เลยว่าพระองค์ท่านทรงมีพระบารมียิ่งใหญ่มหาศาลอย่างที่สุดไม่มี
ใครเทียบได้ ในความรู้สึกรักและภักดีของพวกเขา ในแต่ละวันที่ผ่านมา ยิ่งถ่ายภาพ ยิ่งบันทึก
ภาพไปเรื่อยๆ ไม่มีเลยที่ความรู้สึกเหล่านี้จะจางหายไป มันกลับท่วมท้น ทวีคูณเพิ่มมากขึ้น
แม้วันเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานหลายเดือนแล้ว เพียงแต่ความรู้สึกที่เคยร้องไห้ โศกเศร้า
น�้าตาไหล แปรเปลี่ยนไปเป็นการกระท�าความดี เป็นคนดี เดินตามรอย ตามค�าสอนของพ่อ”
การถ่ายภาพครั้งนี้ ท�าให้ชีวิตช่างภาพผู้นี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะนอกจากภาพถ่าย
ที่เน้นอารมณ์และความรู้สึกของประชาชนที่มีต่อในหลวง ตนยังเขียนเล่าเรื่องราวต่างๆ ใน
ฐานะที่เคยถวายงานพระองค์ท่านไว้ในเฟซบุ๊คด้วย มีการแชร์ทั้งภาพและเรื่องราวที่เขาเขียน
ออกไปจ�านวนมาก
“นอกจากนี้ภาพของผมคือภาพ ‘หยาดเหงื่อของพ่อ หยดน�้าตาของลูก’ ที่ผมถ่าย
ไว้เมื่อเช้าวันที่ ๑๕ ตุลาคม ที่บริเวณหน้าประตูพระบรมมหาราชวัง ในระหว่างที่ประชาชน
มารอเข้าร่วมลงนามถวายความอาลัยพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
ที่ศาลาสหทัยสมาคม ในพระบรมมหาราชวัง ได้รับคัดเลือกให้มาจัดแสดงในนิทรรศการ
‘ทรงสถิตในดวงใจไทยทั้งชาติ’ ของกระทรวงวัฒนธรรม ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เป็นภาพ
ที่ได้คะแนนโหวตให้เป็นภาพที่ประชาชนให้ความสนใจมากที่สุดอันดับหนึ่ง
“หลังจากนั้นภาพนี้ก็ยังได้รับคัดเลือกเป็น ๑ ใน ๙ ‘ภาพแห่งความภักดีต่อในหลวง
รัชกาลที่ ๙’ ที่กระทรวงวัฒนธรรมจะน�ามาจัดท�า ‘จดหมายเหตุ’ ท�าให้มีสื่อกระแสหลัก
จ�านวนมาก ทั้งหนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ และนิตยสารต่างๆ มาขอสัมภาษณ์ แต่ถ้าจะมี
คนรู้จักผมมากขึ้น เพราะภาพนี้ หรือเพราะงานนี้ ผมไม่ต้องการ
“หากเป็นไปได้ ผมขอ ‘ในหลวง’ กลับคืนมา ผมไม่อยากถ่ายภาพแบบนี้ ใจจริงๆ
ถ้าเลือกได้ ไม่อยากเห็นภาพแบบนี้เลย แต่ที่สุดแล้ว ไม่ว่าภาพนั้นจะสุขหรือทุกข์ สุดท้าย
แล้วมันจะงดงามในทุกๆ ความรู้สึกเสมอ”
วสันต์ วณิชชากร (ช่างภาพบ้านนอก) ช่างภาพส�านักข่าวเอพี ถ่ายทอดถ้อยค�าแห่ง
ความอาลัยในหลวงรัชกาลที่ ๙ ผ่านหลังเลนส์ได้เกินบรรยาย
257
