‘การุณ เผด็จไกร’ สุขที่ได้ต่อชีวิตผู้อื่น พ้นจากพิษภัยบุหรี่

ที่มา : หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต 

ผู้เคยล้ม แต่ไม่ท้อ 'การุณ เผด็จไกร' สุขที่ได้ต่อชีวิตผู้อื่นให้พ้นจากพิษภัยบุหรี่

จากคนที่เคยป่วยเป็นมะเร็งกล่องเสียงระยะที่สาม เพราะพิษร้ายจากการสูบบุหรี่จนกลายเป็นผู้พิการทางกล่องเสียง ชีวิตเกือบต้องพังพินาศ แต่หัวใจที่ไม่เคยท้อ การุณ เผด็จไกร ลุกขึ้นมาต่อสู้กับโรคร้าย ไปเรียนฝึกออกเสียงด้วยความมุ่งมั่น ควบคู่กับสร้างเสริมสุขภาพและกำลังใจตัวเอง การุณเปลี่ยนเป็นคนใหม่ที่ห่างไกลบุหรี่ รวมถึงพัฒนาศักยภาพตัวเองจนก้าวสู่การเป็นนายกสมาคมผู้ไร้กล่องเสียงในประเทศไทย และอาจารย์ผู้ฝึกสอนให้ผู้ไร้กล่องเสียง เท่านั้นยังไม่พอ ยังร่วมกับสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)  รณรงค์ให้ผู้สูบบุหรี่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของการสูบบุหรี่ผ่านประสบการณ์เรื่องเล่าชีวิตของตัวเอง

"เมื่อตอนอายุ 18 ปี ผมเป็นนักเขียนเรื่องสั้น นวนิยาย ก็เริ่มสูบบุหรี่ ในสมัยนั้นคือ เราเข้ากลุ่มวัยรุ่น เริ่มสูบวันละมวนสองมวนเรื่อยมา พอทำงานเครียดก็สูบมากขึ้นๆ จนกลายเป็นวันละซองสองซอง ผ่านไป 20 ปี สุขภาพร่างกายถดถอย เริ่มมีอาการเสียงแหบ เมื่อไปพบแพทย์ตรวจรักษาปรากฏว่าเป็นโรคมะเร็งกล่องเสียงระยะสาม" นายการุณกล่าว

นายกสมาคมผู้ไร้กล่องเสียงในประเทศไทย เล่าให้ฟังอีกว่า ตอนนั้นกำลังจะเดินทางไปญี่ปุ่นก็ต้องล้มเลิก เพราะถ้าไปแล้วอาการกำเริบหายใจไม่ออกจะเป็นอันตรายถึงชีวิต แพทย์เสนอแนวทางการรักษาให้ผ่าตัด จำได้แม่นยำเลย วันที่นัดผ่าตัด เพราะตรงกับวันเกิดของตัวเอง และเป็นวันที่ทำให้ตัวเองต้องกลายเป็นคนพิการ ตนกลายเป็นคนใบ้ พูดไม่ได้ ต้องไปหัดพูด หัดออกเสียงใหม่ ต้องไปฝึกกลืนลม ตอนนั้นเราอายุ 39 ปีแล้ว ต้องมาหัดพูดใหม่ ผ่านไปสามเดือนก็ยังพูดไม่ได้ ชีวิตสิ้นหวังเกือบจะฆ่าตัวตาย แต่เห็นลูกชายเพิ่งเตาะแตะก็คิดว่าตายไม่ได้

เส้นทางชีวิตของการุณเริ่มดีขึ้นตามลำดับ เขาได้ ทุนจากสมาคมผู้ไร้กล่องเสียงที่ญี่ปุ่น ผ่านการพิจารณาคัดเลือกไปเรียนฝึกออกเสียง ก่อนจะกลับมาสอนผู้ไร้กล่องเสียงที่ศิริราช นำมาสู่การจัดตั้งสมาคมผู้ไร้กล่องเสียง ปัจจุบันมี 31 ชมรมในประเทศไทย มีสมาชิกรวมกว่า 3,000 คน

"บางคนก็ผ่าตัดกล่องเสียง ภรรยาที่ไม่ได้สูบก็ต้องผ่าตัดด้วย ลูกสาวที่ไม่รู้เรื่อง แต่พ่อพ่นควันบุหรี่ใส่ โตขึ้นเป็นสาวก็ต้องผ่าตัดด้วย บุหรี่มันมีโทษทั้งต่อตัวคนสูบและคนไม่สูบด้วยเช่นกัน ยิ่งสอนก็ยิ่งเห็นคนผ่าตัดใหม่เข้ามา ทำให้คิดว่าถ้ามัวสอนแต่ไม่ป้องกันก็แย่แน่ ปัจจุบันร่วมมือกับมูลนิธิชมรมไม่สูบบุหรี่ และ สสส.สนับสนุน ทำให้การรณรงค์ชัดเจนยิ่งขึ้น" การุณถ่ายทอดประสบการณ์

การุณเล่าว่า ตนบอกเสมอว่าสูบบุหรี่แล้วเป็นมะเร็งปอด ก็มีเวลาแค่ 6 เดือน เขียนพินัยกรรม ส่วนถุงลมโป่งพองมีเวลา 10 ปี แต่มะเร็งกล่องเสียงมันประหลาด ผู้ป่วยไม่ถึงกับตาย แต่เป็นใบ้ ไร้เสียง ต้องใช้เวลาฟื้นฟูดูแลตัวเองและได้รับกำลังใจ ตนทำหน้าที่อาจารย์ผู้ฝึกสอนให้ผู้ไร้กล่องเสียงใช้เสียงได้อีกครั้ง เคยมีผู้ไร้กล่องเสียงบางคนท้อใจ เหนื่อยไม่ยอมมาฝึกต่อ โดนภรรยาต่อว่าก็ไม่ยอมมาฝึกต่อ จนลูกสาวต้องติดต่อมาหาอาจารย์ว่า พ่อไม่อยากมาฝึก ก็ต้องไปคุยกับเขา ทำความเข้าใจ สร้างพลังใจ

"ทำไมเวลาคุณสูบบุหรี่ กินเหล้า มีความสุขคนเดียว เคยชวนภรรยาไปไหม กลับบ้านตีสอง ใครเปิดประตูรอคุณ ตอนนี้เขาต่อว่าหน่อย คุณทนไม่ได้ จะต้องเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ ทำตัวใหม่ ปรากฏว่าคนนี้หายไป 1 ปี กลับมาเจอกันอีกที พูดได้เป็นเรื่องเป็นราว" การุณเผยสิ่งที่ต้องยึดมั่นใจการทำงานกับผู้ป่วยไร้กล่องเสียง

จากสถิติมีคนตายเพราะบุหรี่ปีละกว่า 50,000 ราย มีคนตายเฉลี่ยวันละ 170 คนจากการสูบบุหรี่ "ถ้าผมหยุดรณรงค์ 1 วัน มีคนตายเพิ่มอีก 170 คน" นี่คือเสียงจากการุณ

นายกสมาคมผู้ไร้กล่องเสียงฯ บอกว่า ในการทำกิจกรรมรณรงค์ลด ละ เลิกบุหรี่ คนสูบบุหรี่ส่วนใหญ่จะเชื่อในสิ่งที่เราถ่ายทอด เพราะตนเอาความเจ็บปวดจากการสูบบุหรี่ 30 ปีมาพูดใน 1 นาที ความเจ็บปวดจากการเป็นคนพิการ ให้หมอพูดก็มีน้ำหนัก พยาบาลพูดก็มีน้ำหนัก แต่ถ้าคนป่วยพูดเองมันมีน้ำหนักยิ่งกว่า

ตอนนี้การุณย่างเข้าวัย 70 ปีแล้ว ถามว่าเหนื่อยไหมกับงานที่ทำอยู่ตรงนี้ การุณยืนยันการออกไปรณรงค์เลิกบุหรี่ตามที่สถานที่ต่างๆ บางทีเดินทาง 2 วันไปถึง 4 จังหวัด ถามว่าเหนื่อยไหม ถึงเหนื่อยก็ต้องทำ ถ้าเราหยุดรณรงค์อาจจะมีคนเสียชีวิตเพิ่มขึ้น เราไปช่วยสกัดนักสูบหน้าใหม่ ถ้าไปเจอคนไม่สูบบุหรี่ก็ดีหน่อย โชคดี เหนื่อยน้อยหน่อย บางครั้งลูกๆ เคยบอกว่า พ่อพอได้แล้ว อายุมากแล้ว พักได้แล้ว แต่ตนก็ยังยืนยันว่า เรายังมีแรง ทำได้อยู่

"เหนื่อยไหม เหนื่อย แต่ขอให้มีคนรับ ปากว่าจะเลิกบุหรี่ เขาเดินมาหาเรา ยื่นซองบุหรี่ให้เรา สัญญาว่าจะเลิก เราก็หายเหนื่อย สอนผู้ป่วยไร้กล่องเสียงพูด เหนื่อยไหม เหนื่อย แต่พอเขาออกเสียงได้ เราก็หายเหนื่อย นี่คือความสุขของคนทำงานตรงนี้ มีความสุขจริงๆ" การุณบอกด้วยรอยยิ้ม

แม้ช่วงหนึ่งของชีวิตจะกลายเป็นคนพิการพูดไม่ได้จนต้องกลับมาหัดพูดใหม่ จากวันนั้นถึงวันนี้ 30 ปีที่การุณอุทิศเวลาเพื่อผู้ป่วยไร้กล่องเสียงและรณรงค์ให้คนรุ่นใหม่เลิกบุหรี่ได้รับรู้ความร้ายแรงของบุหรี่ และบุหรี่มือสอง ประสบการณ์ความผิดพลาดของการุณเปลี่ยนมาใช้เพื่อช่วยเหลือคนอื่น ทำให้ผู้ชายธรรมดาๆ คนนี้รู้สึกว่าชีวิตนี้คุ้มค่าและมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป