ชุมชนท้องถิ่น ฐานรากความยั่งยืน

ที่มา : เว็บไซต์ปันสุข ส่วนหนึ่งจากบทความ "มหาวิชชาลัยตำบล"

ภาพประกอบจากเว็บไซต์ปันสุข

'ชุมชนท้องถิ่น' เป็นฐานของการอยู่ร่วมกันอย่างสมดุลระหว่างคนกับคนและระหว่างคนกับสิ่งแวดล้อม ทำให้มีความเป็นปรกติสุขและความยั่งยืน

สังคมสันติสุข หมายถึง ชุมชนท้องถิ่น เป็นฐานของการอยู่ร่วมกันอย่างสมดุลระหว่างคนกับคนและระหว่างคนกับสิ่งแวดล้อม ทำให้มีความเป็นปรกติสุขและความยั่งยืน ผู้นำชุมชนท้องถิ่นไม่มีมายาคติต่างๆ มีสำนึกในศักดิ์ศรีและศักยภาพในความเป็นมนุษย์ของตนเอง รวมตัวร่วมคิดร่วมทำ ร่วมสร้างชุมชนท้องถิ่นเข้มแข็งที่จัดการตนเองได้ ทั้ง เศรษฐกิจ-จิตใจ-สังคม-วัฒนธรรม-สิ่งแวดล้อม-สุขภาพ-การศึกษา-ประชาธิปไตย ให้เป็นสังคมอุดมปัญญา สังคมอุดมสุข ตำบลทั้งตำบลเป็นที่อยู่ของปัญญาอันยิ่งใหญ่ ดังที่ตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ได้เรียกระบบการศึกษาของตนว่า “มหาวิชชาลัยดอนแก้ว-สร้างสุข” “ปัญญาบัตร” ที่มหาวิชชาลัยตำบลมอบให้มีคุณค่าที่แท้จริงมากกว่าประกาศนียบัตร หรือปริญญาบัตรที่ได้จากการศึกษาประเภทท่องวิชา แต่ทำอะไรไม่เป็น การเรียนรู้ร่วมกันในการปฏิบัติในสถานการณ์จริง หรือมหาวิชชาลัยตำบล จะต้องเป็นตัวตั้งแล้วเชื่อมโยงโรงเรียนและสถาบันการเรียนรู้อื่นๆ เข้ามาอย่างเกื้อกูลกัน ทั้ง ๘ ทิศ ดังในรูป

กล่าวคือโรงเรียน และองค์กรต่างๆ สามารถมาเรียนรู้ได้จากมหาวิชชาลัยตำบล ขณะเดียวกันองค์กรต่างๆ เหล่านั้นก็มีความรู้และประสบการณ์บางอย่างที่เป็นประโยชน์ต่อมหาวิชชาลัยตำบล เช่นนี้จะเกิดเครือข่ายของการเรียนรู้ร่วมกันในการปฏิบัติเต็มประเทศ โดยมีฐานอยู่ที่ชุมชนท้องถิ่นอันเป็นความจริง สถานกาณ์จริง และปฏิบ้ติการจริงของประเทศไทย นี้คือการปฏิรูปการศึกษาที่แท้จริง

คนทั้งหมดจะมีโอกาสสัมผัสแผ่นดิน สายน้ำ ต้นไม้ ต้นข้าว ฝูงปลา ฝูงนก อันเป็นต้นธารชีวิตของมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ มีส่วนร่วมในการผลิตและกระบวนการชุมชน อันเป็นไปเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสมดุล ระหว่างคนกับคน และคนกับธรรมชาติแวดล้อม และช่วยกันถักทอสร้างเสริมให้ดียิ่งๆ ขึ้น โดยรักษาฐานแห่งดุลยภาพไว้ เป็นชีวิตที่เจริญและการอยู่ร่วมกันด้วยความสุข สำหรับทุกกคน