Page 264 - บันทึกความจงรัก-02.indd
P. 264










เวลาผันผ่านไปตามกาล ต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านปกคลุมมอบความร่มเย็นเริ่มเอนไหว
ผู้อาศัยก็ได้แต่ภาวนา... ‘ขอให้พระองค์ทรงมีพระอาการดีขึ้น’ ‘หมอเก่งอยู่แล้ว’ หลายคน

มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลศิริราชที่พระองค์ประทับรักษาพระวรกายอยู่ เพื่อให้รู้สึกว่ายังได้
ใกล้ชิดพระองค์ท่าน... เพื่อบอกกับพระองค์ผ่านการกระท�าว่า ‘ไม่เป็นไร...พระองค์ต้องไม่
เป็นไร’

เมื่อเย็นของวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ ข่าวที่ประชาชนไม่อยากได้ยินที่สุดก็มา
ถึง... รวดเร็ว เสียจนจ�าไม่ได้ว่ารู้สึกอะไรบ้าง ภาพของพระองค์ฉายชัดเข้ามาในความทรง

จ�าของประชาชนทุกคน และเมื่อระลึกได้ก็รู้ว่า พระองค์จากไปแล้ว ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ประชาชนคนไทยทุกคนต่างตกอยู่ในความเศร้าสลดครอบคลุมมาจนกระทั่งล่วงเลยเข้าสู่
เดือนใหม่ของปี

ภาพผู้คนหลั่งไหลมายังท้องสนามหลวงเป็นสิ่งที่พร�่าบอกเสมอว่าทุกคนปวดร้าว
เพียงใด ถึงแม้ในใจของผู้คนจะร�่าไห้ แต่ชีวิตก็ต้องก้าวเดินเพื่อท�าหน้าที่ของตนต่อไป ด้วย

หัวใจคิดแต่เพียงว่าถึงโศกเศร้าเพียงใดจงอย่าละทิ้งหน้าที่ของตน ภาพของคนหลากหลาย
อายุและอาชีพที่ก้มๆ เงยๆ คอยบริการผู้คนและผู้ที่มาถวายความเคารพพระบรมศพจึง
ดึงดูดให้อยากเข้าไปพูดคุยถึงเรื่องราวต่างๆ ในความตั้งใจที่จะบริการแก่ผู้คนโดยมิใช่หน้าที่

ของตน อาจเพราะชุดที่พวกเขาสวมใส่ วัย และส่วนอื่นๆ บ่งบอกได้ถึงการเป็นเมล็ดพันธุ์ที่
ก�าลังอยู่ในเส้นทางการศึกษาด้วยซ�้าไป...



“ครั้งยังเป็นเด็ก...จดจ�าได้เสมอว่า ผมเห็นพระเจ้าอยู่หัวบนหน้าปฏิทิน เห็นพระ-
ราชกรณียกิจและค�าพ่อสอนมามากมาย เมื่อเติบโตขึ้น...ผมยังคงเห็นพระองค์บนปฏิทิน

โทรทัศน์ หนังสือ รวมถึงแอพพลิเคชั่น เช่น สุขพอที่พ่อสอน ค�าสอนของพ่อ และนิทาน
ของพ่อ ฯลฯ ผมเชื่อมั่นว่า สิ่งต่างๆ เหล่านี้จะปรากฏให้ทุกคนเห็นและรับรู้อยู่เสมอ”

วีระวัชร์ มงคลโชติ นิสิตชั้นปีที่ ๔ สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย เล่าถึงความทรงจ�าด้วยน�้าเสียงที่ศรัทธาเปี่ยมล้น
“ผมเป็นคนจังหวัดระยอง คิดว่าชีวิตความเป็นอยู่ของชาวระยองดีขึ้นเพราะ

พระองค์ท่าน จากการที่ทรงลงพื้นที่เพื่อส�ารวจปัญหา จนเกิดโครงการอันเนื่องมาจาก
พระราชด�าริต่างๆ รู้สึกชื่นชมพระองค์ ไม่มีใครอยากให้ท่านจากไป อยากให้ท่านอยู่กับเรา

ไปนานๆ เป็นเสมือนร่มโพธิ์ร่มไทร ผมเชื่อมั่นว่าพระราชกรณียกิจทั้งหมดจะเป็นแรง
บันดาลใจให้กับคนที่ท�าเพื่อสังคมอีกมาก
“พระองค์คือแรงบันดาลใจของผม ท�าให้รู้ว่าพระองค์ท่านทรงทุ่มเทเพื่อให้ประชาชน

มีชีวิตที่ดีขึ้นดังนั้นผมจึงคิดว่าเราต้องสร้างประโยชน์ต่อสังคมให้มากที่สุด เช่นในเรื่องการ
แก้ไขปัญหายาเสพติด ผมรู้ว่าการใช้ยาเสพติดไม่ดี และผู้เสพก็น่าจะรู้ว่าไม่ดี เราต้องท�า





264
   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269