“เรื่องกล้วยๆ” ของกลุ่มแม่บ้านสำนักจั่น
บ้านสำนักจั่น หมู่ที่ 5 ตำบลบ่อแร่ อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท เป็นที่ตั้งของกลุ่มแม่บ้านทำกล้วยฉาบ ที่มีจาลึก ปานเกิด เป็นเจ้าของบ้านและประธานกลุ่ม และมี สุมารี เกิดสวรรค์ ผู้เป็นพี่สาวคอยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง
สุมารีเล่าว่า กล้วยฉาบกลุ่มแม่บ้านหมู่ที่ 5 ริเริ่มมาจากน้องสาว คือ จาลึก ปานเกิด ได้รับงบสนับสนุนจากองค์การบริหารส่วนตำบลบ่อแร่ ในการจัดตั้งกลุ่มการแปรรูปอาหาร ช่วงแรกเริ่ม กลุ่มทำการแปรรูปไข่เค็ม แต่ไม่ประสบผลสำเร็จเท่าที่ควรเพราะไม่เป็นที่ต้องการของตลาด
“ตอนทำกลุ่มใหม่ๆ เริ่มทำไข่เค็มก่อน แต่ไข่เค็มต้องใช้เวลา ดองเค็มไว้ประมาณ 21 วันกว่าจะต้มขายได้ พอมาแบ่งรายได้กับสมาชิกภายในกลุ่ม 17 คนมันได้น้อย ลงทุนมากแต่กำไรน้อย และตลาดไม่ค่อยดีด้วย จนกระทั่งได้ไปอบรมที่ชลบุรี พอกลับมา เรานั่งมองดูรถวิ่งเข้ามารับซื้อกล้วย หวีละ 5 บาท ขนกล้วยไปเป็นคันรถได้เงินไม่กี่สตางค์ ก็คิดว่ารอเขามารับซื้อกล้วยอย่างนี้คงไม่ได้แล้ว” สุมารีเล่า
การได้นั่งมองดูเขาเข้ามาขนกล้อยออกไปทีละคันรถ ทำให้เกิดความคิดที่จะแปรรูปกล้วยดิบเป็นกล้วยฉาบ เพื่อเป็นการเพิ่มรายได้มากขึ้น เพราะชาวบ้านในตำบลปลูกกล้วยกันเยอะ ลำพังเฉพาะพี่น้องแต่ละคนก็ปลูกกล้วยกันเยอะอยู่แล้ว ด้วยกุศโลบายของผู้พ่อเคยบอกเคยสอนเมื่อตอนยังเด็ก
“พ่อมักจะสอนว่าถ้าอยากรวยให้ปลูกกล้วยเยอะๆ พ่อบอก ‘มึงอยากรวยไหมเล่า ถ้าอยากให้ปลูกกล้วยเก็บนวล’ ลูกพ่อเลยปลูกกล้วยได้เยอะกันทุกคนจริงๆ แต่ก็ยังไม่รู้จะให้ออกมาเป็นสตางค์ได้อย่างไร บางคนก็บอกว่าให้ร้อยด้ายสิ ก็คุยกับจาลึกว่าเอายังไงดี กล้วยพี่เยอะจังเลย สุดท้ายเราเลยคิดทำกล้วยฉาบ” สุมารีเล่าพลางหัวเราะ
วิธีการจัดการภายในกลุ่มเป็นไปอย่างเรียบง่ายและเป็นกันเอง เวลามีออเดอร์เข้ามา สมาชิกทั้งหมด 17 คน จะแบ่งตามจำนวนคนที่พอมีเวลาว่างหรือไม่มีงานเสริม ก็จะชักชวนกันมาทำกล้วยฉาบ ตั้งแต่การปลอก ล้าง หั่นซอย และทอด รวมถึงการแพ็กถุงจัดเตรียมใส่ลังรอส่ง โดยที่บางครั้งสมาชิกมีพืชผักอะไรก็จะเอามาขายกันภายในกลุ่ม อย่างเช่น มะนาว ส้มซ่า ผักบุ้ง เป็นต้น หรือสมาชิกถ้าใครมีกล้วยก็เอากล้วยมาขายได้ โดยทางกลุ่มจะรับซื้อกล้วยหวีละ 5 บาท ส่วนรายได้ก็มีการเฉลี่ยกันอย่างยุติธรรมให้กับสมาชิกที่มาช่วยงาน หลังจากหักค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว
“การเอากล้วยมาแปรรูปเราสามารถเฉลี่ยกำไรกันได้อย่างทั่วถึง สมาชิกบางคนได้ค่าวัตถุดิบจากการขายกล้วยได้หวีละ 5 บาทด้วย แต่ถ้าเรามาช่วยทำกล้วยฉาบ เราก็จะได้เพิ่มอีก แม้จะแค่ 80 บาท แต่ดีกว่านั่งรอให้พ่อค้ามาตัดกล้วย หรือรอให้กระรอกมากัดกิน” สุมารีพูด
การทำกล้วยฉาบของแม่บ้านกลุ่มนี้มีความพิเศษหลายอย่างที่ดูแตกต่างจากกล้วยฉาบของกลุ่มอื่น อยู่ที่ขั้นตอนการทำตั้งแต่เริ่มแรก คือการตัดกล้วยดิบ ตัดแล้วต้องเอามาใช้ทำเลย หรืออาจตัดกล้วยตอนเย็นแล้วมาทำตอนเช้าก็ได้ แต่อย่าปล่อยกล้วยทิ้งค้างไว้นาน เพราะกล้วยจะนิ่ม พอได้กล้วยมาแล้วจึงจัดการเอามาปลอกแล้วแช่ล้างในน้ำผสมโซดา โดยใช้น้ำหนึ่งกะละมังต่อโซดาหนึ่งขวด แต่เนื่องจากโซดามีราคาค่อนข้างแพง ทางกลุ่มจึงเลือกใช้ผงฟูแทน โดยใช้อัตรา ผงฟู 1 ซองต่อน้ำ 1 กะละมัง เพราะโซดาและผงฟูจะช่วยให้กล้วยมีความกรอบมากขึ้น พี่จาลึกแอบกระซิบบอกว่า อย่าแช่กล้วยไว้นานเกินไป เพราะจะทำให้กล้วยดำ ไม่สวยชวนกิน…(มีต่อ)
ติดตามเรื่องราวของ “เรื่องกล้วยๆ ที่ไม่กล้วย ต่อได้ที่ http://www.punsook.org/2013/09/04/banana-snack-at-bor-rae/
ที่มา : เว็บไซต์ปันสุข
