ผลจากผู้เข้าอบรม ศูนย์พื้นฟูสมรรถภาพผู้พิการ และผู้สูงอายุ

กลุ่มที่ 1 เติมใจให้กัน ในวันที่ท้อแท้

“กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝนบนฝากฟ้าไกลที่หยาดริน สู่พื้นดินแห้งผาก” เสียงเพลงกำลังใจจบลง แต่ชีวิตการเป็นผู้พิการของชายคนหนึ่งคล้ายจะเพิ่งเริ่มต้นขึ้น

ปทิตตา สุดด้วงแก้ว หรือป้าจุ๋ม หนึ่งในอาสาสมัครของศูนย์พื้นฟูสมรรถภาพผู้พิการ และผู้สูงอายุ ตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่เล่าว่า ครั้งหนึ่งเคยได้ไปอบรมการช่วยเหลือผู้พิการ โดยสวมบทบาทของผู้พิการ เพื่อเรียนรู้วิถีชีวิตของผู้พิการ ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งนอนหลับ เพื่อให้รู้ว่าผู้พิการใช้ชีวิตอย่างไร

เมื่อจบหลักสูตรการอบรม ทำให้ป้าจุ๋มเกิดความคิดที่จะทำศูนย์พื้นฟูฯ ขึ้น โดยในช่วงเริ่มต้น ได้รับความอนุเคาระห์จากเจ้าอาวาสวัดสันเหมืองประชาราม ให้การสนับสนุนสถานที่สำหรับจัดตั้งศูนย์ฟื้นฟูฯ ขึ้น

กิจกรรมของศูนย์ฟื้นฟูฯ นี้มีตั้งแต่ การสร้างบ้านสร้างห้องน้ำให้กับคนพิการ จัดงานวันถักทอสายใย ร้อยดวงใจคนพิการ จัดกิจกรรมเติมสุขทุกวันพฤหัสบดี นอกจากนี้ยังมีการลงพื้นที่เยี่ยมเยียน และให้กำลังใจคนพิการ พูดคุยและร้องเพลงเพื่อให้กำลังใจ

ป้าจุ๋มเล่าให้ฟังอีกว่า คนพิการหลายคนไม่อยากมีชีวิตต่อไป จึงต้องให้กำลังใจ รวมถึงฝึกให้ผู้พิการสามารถช่วยตัวเองได้

กลุ่มที่ 2 โลกใหม่ของเด็กดาวน์ซินโดรม

เด็กดาวน์ซินโดรม คือผู้ด้อยโอกาสทางสังคม หรืออาจนิยามพวกเขาว่าเป็นผู้มีความบกพร่อง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน พวกเขามิใช่ปัญหา หากแต่พวกเขาต้องการการดูแลมากกว่าคนอื่น และเพื่อให้พวกเขาอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้ จำเป็นต้องพึ่งพาการจัดการอย่างเข้าใจของชุมชน

ที่ตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ มีตัวอย่างที่น่าสนใจ จากจจิตอาสาที่ร่วมกันจัดตั้งศูนย์ฟื้นฟู และพัฒนาสมรรถภาพผู้พิการ และผู้สูงอายุ เมื่อปี 2552  โดยมีผู้พิการทางสมองในตำบลดอนแก้วเข้าร่วมการฟื้นฟูจำนวน 5 คน ไม่นับรวมถึงการลงพื้นที่ถึงบ้าน เพื่อตรวจเยี่ยมผู้สูงอายุ ผู้พิการ

จากการฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องในช่วงระยะเวลา 2 ปี พบว่า เด็กดาวน์ซินโดรมมีพัฒนาการที่ดีขึ้น สามารถช่วยเหลือตัวเอง รวมถึงสร้างรายได้จากการประดิษฐ์และจำหน่ายตุ๊กตาการบูร พวงกุญแจ ขนมทองม้วน ซึ่งถึงแม้จะเป็นเงินจำนวนไม่มากนัก แต่การเป็นที่ยอมรับของสังคม ยิ่งใหญ่กว่านั้นหลายเท่า

กลุ่มที่ 3 เยี่ยมดอนแก้ว ชมสิ่งดีๆ ที่ศูนย์ฟื้นฟู

นโยบายการบริหารราชการแผ่นดินของรัฐบาลด้านผู้สูงอายุ ผู้พิการ และผู้ติดเชื้อเอดส์ ในปี 2554 มุ่งเน้นการเสริมสร้างให้ผู้สูงอายุ คนพิการ และผู้ด้อยโอกาส มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นต่างๆ ล้วนดำเนินการสนองตอบนโยบายดังกล่าว

“ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ ผู้สูงอายุในชุมชนตำบลดอนแก้ว” ในสังกัดเทศบาลตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ คือหนึ่งในโครงการที่ตอบสนองนโยบายรัฐ ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่มอาสาสมัคร หรือจิตอาสา เริ่มดำเนินการตั้งแต่ปลายปี 2550 เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้พิการ ทั้งยังมีการทำงานแบบบูรณาการร่วมกับสถานีอนามัยตำบลดอนแก้ว ศูนย์แพทย์ชุมชนตำบลดอนแก้ว และองค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้ว

ความโดดเด่นของศูนย์ฟื้นฟูฯ นี้อยู่ที่ เจ้าหน้าที่ทุกคนมีความเข้าอกเข้าใจผู้พิการ และผู้สูงอายุเป็นอย่างดี ภายใต้แนวคิด ทุกคนเหมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน จนได้รับการคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในแหล่งเรียนรู้ด้านสุขภาพชุมชน

นางผสุดี บุญยงค์ เหรัญญิกและเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ และผู้สูงอายุชุมชนตำบลดอนแก้ว กล่าวว่า ปัจจุบัน ศูนย์ฟื้นฟูฯ มีคณะกรรมการทั้งหมด 11 คน ล้วนแล้วเป็นจิตอาสาที่พร้อมจะดูแลคนในชุมชนให้อยู่ดีมีสุช และเป็นรากฐานของการอยูร่วมกันในชุมชนต่อไป

กลุ่มที่ 4 จิตอาสาสร้างสุข สู่คนพิการ

คนพิการเป็นผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกาย ซึ่งเป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิต แต่คนพิการก็เป็นส่วนหนึ่งของชุมชน ที่จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ การดูแล เอาใจใส่ ตลอดจนให้ความรู้ ซึ่งผู้ที่รับหน้าที่นี้ นอกเหนือจากความรู้ความเข้าใจแล้ว หัวใจของพวกเขายังต้องเปี่ยมไปด้วยจิตสาธารณะ

อาสาสมัครพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ ตำบลดอนแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เป็นกลุ่มที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือคนพิการในชุมชน อย่าง ประสงค์ เลื่อมแสง หนึ่งในสมาชิกกลุ่มอาสาฯ ที่เคยสัมผัสกับชีวิตที่คล้ายกับคนพิการ จากการถูกรถชนจนขาหัก แขนหัก ต้องนอนรักษาตัวนานถึง 6 เดือน และร่วมปีกว่าจะเริ่มช่วยเหลือตัวเองได้ ทำให้รู้ถึงความทุกข์ยากของคนพิการ สิ่งเหล่านี้นำมาสู่ความต้องการที่จะช่วยเหลือคนพิการในชุมชนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แม้จะเพียงสักเล็กน้อยก็ถือว่ายังดี

กลุ่มอาสาฯ นี้ทำงานด้วยใจ ไม่คิดหวังผลตอบแทน เพียงรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของผู้พิการคือกำลังใจให้ทำต่อและวันนี้คนพิการในชุมชนก็มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดังกรณีของคนพิการหมู่ที่ 6 บ้านป่ารวก ตำบลดอนแก้ว เดิมไม่กล้าพบเจอผู้คน และไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ แต่หลังจากที่กลุ่มอาสาฯ เข้าไปฟื้นฟูร่างกายจิตใจ ถ่ายทอดทักษะการใช้ชีวิต ทำให้คนพิการออกสู่สังคมได้เหมือนคนปกติ ความภาคภูมิใจตรงนี้ คือแรงใจให้คนทำงาน

ที่มา : ปันสุข