ปิดเส้นทางอบายมุข

ผ่านไปแล้ว วันงดสูบบุหรี่โลก ที่องค์การอนามัยโลก ได้กำหนดไว้คือ วันที่ 31 พฤษภาคมของทุกปี ปีนี้กระทรวงสาธารณสุขได้กำหนดคำขวัญเป็นภาษาไทยว่า “ไม่ใช้ ไม่รับ ไม่สนับสนุนโฆษณายาสูบร้าย ทำลายชีวิต”และเพื่อให้สอดรับกับประเด็นของการรณรงค์ดังกล่าว มูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ จึงได้กำหนดประเด็นรณรงค์ว่า “บุหรี่=ยาเสพติด” เพื่อเผยแพร่ข้อมูลให้ประชาชนรับทราบถึงผลกระทบของการสูบบุหรี่ที่มีต่อผู้สูบบุหรี่และผู้ที่ได้รับควันบุหรี่ อีกทั้งเพื่อให้สังคมไทยได้ตระหนักถึงกลยุทธ์การตลาดทุกรูปแบบที่บริษัทบุหรี่มุ่งเน้นให้เยาวชนไทยสูบบุหรี่เพิ่มสูงขึ้น

เพื่อเป็นการสร้างกระแสของการรณรงค์ให้ กว้างขวางมากยิ่งขึ้น มูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ ร่วมกับ กระทรวงสาธารณสุข โดยการสนับสนุนของ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) จึงได้ระดมความร่วมมือจากองค์กรภาคี และหน่วยงานต่างๆ ในการร่วมกันรณรงค์ให้สังคมตระหนักถึงประเด็นดังกล่าว จึงจะจัดกิจกรรมต่างๆ มากมาย ผมสนับสนุนการเลิกสูบบุหรี่ทุกปี แต่ผู้คนยังสูบเหมือนเดิม

ปีนี้ก็จะช่วยรณรงค์ย้อนหลังให้ ในหัวข้อ “ปิดเส้นทาง อบายมุข” คัดลอกมาจากหนังสือ 6 ผีร้ายอบายมุข ของหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ ทำอย่างไร? เราจะปิดเส้นทางไปสู่อบายมุขได้ คือสามารถละเลิกอบายมุขได้อย่างเด็ดขาด…ไม่เข้าไปข้องแวะติดพันมันอีกเลย มองให้เห็นโทษ มีจิตสำนึกที่ดีและมีกำลังใจเข้มแข็ง มีปัญหามองเห็นโทษความร้ายแรงของมันให้ได้ จนเกิดความกลัวผลร้ายผลเสียของมัน ไม่กล้าเข้าไปแตะต้องหรือเข้าไปเกี่ยวข้อง ข้อนี้ต้องอาศัยกำลังใจที่เข้มแข็งและจิตสำนึกที่สูงส่ง

หลวงพ่อปัญญาฯ เคยเล่าถึงพ่อลูกคู่หนึ่งที่เลิกบุหรี่ได้เพราะเกิดจากสำนึกที่ดี ท่านผู้หนึ่งที่เชียงใหม่ แกสูบบุหรี่จัดมากมีลูก 2 คน ชายคนหนึ่ง หญิงคนหนึ่ง ลูกชายนั้นฃเดินตามพ่อ พ่อสูบบุหรี่ยี่ห้อไหน สูบยี่ห้อนั้น พ่อสูบเวลาไหน..ลูกก็สูบเวลานั้น พ่อนั่งดูลูกสูบบุหรี่ ก็นึกในใจว่า..แย่ “ติ๊ก” มันจะแย่(ชื่อเล่นคือติ๊ก) ถ้าทำอย่างนี้มันจะแย่ เลยคิดว่า ต้องให้ลูกเลิกสูบบุหรี่ พ่อต้องเลิกทำก่อน…เลยเลิกตัดสินใจเลิก ไม่สูบเลยหลายวันทำให้เป็นตัวอย่างเป็นการสอนที่ศักดิ์สิทธิ์มากลูกสังเกตเห็นว่าพ่อผิดปกติมาหลายวันแล้ว วันหนึ่งเมื่อกินอาหารเสร็จจึงถามพ่อว่า”พ่อ..หมู่นี้ดูพ่อผิดปกติ”พ่อถามว่า “ผิดปกติอะไรหรือลูก?”ผมไม่เห็นพ่อสูบบุหรี่มาหลายวันแล้ว เพราะอะไรพ่อบอกว่า “นั่งลง..พ่อจะเล่าให้ฟัง”พ่อมีลูก 2 คน พ่อรักลูก อยากเห็นความเจริญเติบโตของลูก พ่อเมื่อก่อนนี้สูบบุหรี่จัด มีโอกาสจะ เป็นมะเร็งได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วพ่อจะได้เห็นความเจริญของลูกได้อย่างไร พ่อรักลูก..ก็อยากจะอยู่กับลูกนานๆ เลยตัดสินใจเลิกตั้งแต่วันนั้น วันที่พ่อคิดถึงลูกมาก พ่อเลิก..ไม่สูบเลยในชีวิต ตั้งแต่นั้นมาจนบัดนี้ แล้วจะไม่สูบอีกต่อไป ลูกจำไว้”

พ่อไม่ได้พูดว่า “ลูกควรจะเลิกเหมือนพ่อ” ไม่ได้ขอลูกเลยสักคำ เพียงแต่บอกว่า “พ่อรักลูก อยากจะอยู่ดูลูกนานๆ พ่อจึงเลิกสูบบุหรี่” แล้วต่อมาลูกก็เลิกเหมือนกัน ลูกเห็นพ่อไม่สูบมันก็นึกได้ว่า “ก็เลิกได้เหมือนกัน” เลยเลิก..เลิกหมดทั้ง 2 คน ในบ้านนั้นก็เลยไม่มีใครสูบบุหรี่อีกต่อไป พ่อเลิก…ลูกก็เลิก

นี่คือการสอนที่เรียกว่า ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง มีความศักดิ์สิทธิ์มาก ทำให้เกิดการคิดขึ้นในใจของผู้นั้น..จนสามารถเลิกบุหรี่ได้

ที่มา: หนังสือพิมพ์แนวหน้า