จิตสำนึกในการขับขี่ มาตรการสำคัญช่วยป้องกันอุบัติเหตุ

 

            ทุกๆ วันที่ตื่นขึ้นมา แล้วเปิดวิทยุฟังข่าว ดูโทรทัศน์ อ่านหนังสือพิมพ์ ข่าวหนึ่งที่ทุกคนจะได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่านกันจนชินชา คือ ข่าวอุบัติเหตุทางถนน ซึ่งก็มีทั้งแบบธรรมดา เหลือเชื่อ สยดสยอง อาทิ ตชด.ซิ่งรถเก๋งชนตอม่อบีทีเอส ดับอนาถ/ รถพ่วง 18 ล้อ ชนรถแก๊ส ปตท.บึ้มสนั่น/ หนุ่มควบกระบะ ซิ่งเสียหลัก ลอยกลางอากาศ ฯลฯ ส่วนสาเหตุก็เป็นพฤติกรรมเดิมๆ ที่รู้ๆ กันอยู่ว่า ถ้าทำแบบนี้ อาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุจนเป็นข่าวดังได้ (แต่ก็ยังไม่ค่อยมีคนตระหนักถึง ดังสำนวนที่ว่า “ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา” ซึ่งก็มักจะมานั่งเสียใจภายหลัง) คือ ดื่มแล้วขับ ง่วงแล้วขับ ฝ่าฝืนกฎจราจร ขับขี่รถด้วยความเร็ว และประมาทคึกคะนอง มีเพียงส่วนน้อย ที่อาจเกิดจากสภาพรถ หรือสภาพถนนมีปัญหา

 

            ข่าวต่างๆ เหล่านี้ จะค่อยๆ หายไป หรือลดน้อยลงได้ ถ้าเพียงผู้ขับขี่ทุกคนจะมีจิตสำนึกว่า การใช้รถ ใช้ถนน ต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างมาก มีสติ ไม่ประมาท ต้องใจเย็น รอบคอบ เคารพและปฏิบัติตามกฏจราจรอย่างเคร่งครัด ตลอดจนมีน้ำใจต่อเพื่อนร่วมทาง ความคิด ความรู้สึกเหล่านี้ ใครมีมากก็เหมือนเป็นเกราะป้องกันความปลอดภัยอย่างสูง “คนที่รู้สึกน้อย” หรือ ไม่ค่อยนึกถึงสิ่งเหล่านี้เลย ก็เป็นกลุ่มที่เสี่ยงจะเกิดอุบัติเหตุสูงเป็นเรื่องธรรมดา

 

            จิตสำนึก เป็นสิ่งที่ติดตัวคนเรามาตั้งแต่เด็ก ใครจะมีจิตสำนึกมากน้อยแค่ไหนก็อยู่ที่การอบรมสั่งสอน ทั้งจากพ่อแม่ การศึกษาในโรงเรียน คำสอนทางศาสนา สิ่งแวดล้อมในชุมชนหรือสังคม คือ ที่ทำให้ดู ให้เห็นในทางที่ดี จิตสำนึกเรื่องความปลอดภัยก็เช่นเดียวกัน ยิ่งปลูกฝังเร็วเท่าใด ยิ่งเป็นเรื่องดี จะเห็นว่ามาตรการต่างๆ ในการแก้ปัญหาอุบัติเหตุทางถนน ไม่ว่าจะคุยกันกี่ครั้ง หรือสัมมนากันกี่หน แต่ที่สุดแล้วก็ได้คำตอบตรงกันว่า การแก้ปัญหาที่ตรงจุดมากที่สุด และได้ผลที่สุด อยู่ที่จิตสำนึกของผู้ขับขี่เอง แต่ถ้าคนเราเคยชินในสิ่งผิดๆ มาก่อนเป็นเวลานาน การจะล้างความเคยชินเก่า และสร้างความเคยชินที่ดี ก็อาจต้องใช้เวลานานมาก หรือยากขึ้น สู้ปั้นดินน้ำมันตั้งแต่ยังอ่อนตัวไม่ได้ ง่ายกว่ากันเยอะเลย “ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก”

 

 

 

 

            ปัจจุบันแนวทางหนึ่ง ในการแก้ปัญหาอุบัติเหตุจราจรที่ชุมชนต่างๆ เริ่มให้ความสำคัญกันมากขึ้น คือ เริ่มที่เด็ก ดังจะเห็นได้จาก หลากหลายกิจกรรมที่หน่วยงานต่างๆ ทำมาแล้ว กำลังทำอยู่และเริ่มแพร่หลายมากขึ้นในพื้นที่จังหวัดต่างๆ เช่น โครงการ “หนูน้อยจราจร” จากศูนย์พัฒนาเด็ก ต.เสิงสาง จ.นครราชสีมา/ โครงการ “หนูน้อยปลอดภัย รู้วินัยจราจร” ที่จัดโดยกรุงเทพมหานคร/ โครงการ “หนูน้อยปลอดภัยทางถนน” โดยกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย จัดร่วมกับศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเขต 1 จ.ปทุมธานี และสถานศึกษาในพิ้นที่/ โครงการ “ทูตน้อยจราจร” ซึ่งเป็นการเวิร์กชอปให้ความรู้เรื่องวินัยจราจรแก่เด็กๆ โดยองค์กรภาคเอกชนในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล/ โครงการ “ยุวชนจราจร” ของสถานนีตำรวจนครบาลหนองค้างพลู ในพื้นที่หนองแขมและหนองค้างพลู กรุงเทพฯ/ โครงการ “สถานีจราจรวิถีพุทธ” ของ สน.วังทองหลาง ซึ่งใช้หลักคำสอนทางศาสนามาสร้างจิตสำนึกและสร้างวินัยการขับขี่ โดยยึดหลัก “ธรรมะ ชนะอธรรม” ฯลฯ

            สำหรับผู้มีจิตสำนึกอยู่เสมอแล้ว กฏหมายที่มีอยู่ก็แทบไม่ต้องนำมาบังคับใช้กับคนกลุ่มนี้เลย แต่คนที่ขาดวินัยไม่สนใจเรื่องใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากขับขี่รถตามอารมณ์ตัวเอง ก็มีความจำเป็นที่ต้องบังคับใช้กฏหมายอย่างจริงจัง อย่างไรก็ตาม มาตรการอื่นๆ ก็มีความสำคัญ แต่ถ้าแก้ปัญหาเรื่องการขาดจิตสำนึกได้ เชื่อว่าอุบัติเหตุทางถนนจะค่อยๆ ลดลงอย่างถาวร

 

 

                                

 

 

 

ที่มา : จดหมายข่าวเครือข่ายลดอุบัติเหตุ

update : 14-11-53

อัพเดทเนื้อหา : ศิรินทิพย์ อิสาสะวิน