รู้จัก “หญ้าดอกขาว”
ลักษณะ เป็นไม้ล้มลุกจำพวกหญ้า มีขึ้นกระจายทั่วไปตามที่รกร้างข้างทาง ข้างบ้านทุกภาคของประเทศไทย ซึ่งคนส่วนใหญ่จะพบเห็นเป็นประจำ แต่ไม่ทราบว่าเป็นต้นอะไร คิดว่าเป็นต้นหญ้าที่หาประโยชน์ไม่ได้
ดอก ออกเป็นช่อ แบบแยกแขนงช่อที่ปลายกิ่ง แต่ละช่อประกอบด้วย ดอกย่อยจำนวนมาก เมื่อดอกบาน กลีบดอกจะเป็นสีม่วงสด กลีบดอกเป็นฝอยๆ เป็นกระจุกคล้ายดอกดาวเรือง แต่มีขนาดเล็กกว่ามาก เวลาดอกบานพร้อมๆ กันจะสวยมาก พอดอกแก่จะกลายเป็นสีขาว เบาคล้ายปุยนุ่น มีผลแห้งเล็กๆ มี 4 – 5 อัน ติดอยู่ หลุดร่วงง่าย เมื่อลมพัดจะปลิวกระจายไปทั่ว เมื่อไปตกดินบริเวณไหน จะแพร่ขยายพันธุ์เองตามธรรมชาติ
มีรสจืด ดอกมีรสขมเล็กน้อย และมีกลิ่นฉุนเล็กน้อยรากมีรสขม
สรรพคุณ ใช้ทั้งต้นต้มรับประทาน แก้ปวดท้อง ท้องขึ้น ท้องเฟ้อ ใบสด ตำให้ละเอียด ปิดสมานแผล ทำให้เย็น หรือผสมกับน้ำนมคน กรองเอาแต่น้ำ หยอดตา แก้ตาแดง ตาฝ้า ตาเปียก ตาแฉะ แพทย์จีน ใช้ทั้งต้นตำพอกนม แก้นมคัดนมหลง แก้บวม และดูดหนอง ส่วนภาคเหนือใช้ทั้งต้นและราก ตากแห้งบดเป็นผง รักษาแผลสด แผลเรื้อรัง ผิวหนังพุพอง ห้ามเลือด ตำรายาไทยใช้ทั้งต้น แก้ไข้ แก้ไอ ดีซ่าน ปัสสาวะรดที่นอน ใบสด แก้กลากเกลื้อน เรื้อนกวาง ได้ดีมาก ยาพื้นบ้านใช้ทั้ง 5 (รวมราก) 1 กำมือ ต้มกับน้ำ 4 ถ้วย ดื่มแก้ตกเลือด บำรุงเลือด ลดอาการปวด ลดความดัน
ที่มา: phangngacity.com
Update : 26-04-53
อัพเดทเนื้อหาโดย: ณัฏฐ์ ตุ้มภู่
