Page 294 - บันทึกความจงรัก-02.indd
P. 294
ปฏิทิน ธนบัตร สิ่งต่างๆ เหล่านี้ เจ้าตัวจะเก็บไว้ให้ลูกหลานดู ว่าลุงได้เกิดในสมัยนี้ สมัยที่
ประเทศไทยมีพระมหากษัตริย์ที่ต่างชาติยอมรับให้เป็น king of king หรือแม้แต่สร้อยที่ลุง
แขวนอยู่นั้นก็ไม่ใช่พระเกจิอาจารย์รูปใด แต่กลับเป็นเหรียญ ๑๐ บาท ที่เป็นภาพพระบรม-
ฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่ลุงศรัทธายกมือไหว้
ทุกครั้งที่พูดถึง
“เราไม่เห็นจะต้องไปซื้อเหรียญราคาแพงๆ เราไม่มีเงินมาก แต่เรามีพระองค์อยู่
กับตัวกันอยู่แล้ว นี่แหละของขลังที่คุ้มครองเราได้ดีที่สุด เข้าไปกราบท่านทุกครั้งก็จะขอให้
ท่านปกปักรักษา ทุกครั้งที่เข้าไปกราบ คิดเสมอว่าเป็นการตอบแทนพระองค์ด้วยความจงรัก
ภักดี ตอบแทนที่พระองค์ทรงดูแลประชาชนของพระองค์มาโดยตลอดไม่เคยพัก จากนี้ไป
เราก็ท�าหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ท�าอย่างปกติที่เคยท�า ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ไม่
ฟุ่มเฟือย อย่างที่พระองค์ทรงสอนให้พอเพียง”
ลุงยังบอกอีกว่าตนยังจะมาที่ท้องสนามหลวงนี้เรื่อยๆ จนกว่าจะถึงวันพระราชทาน
เพลิงพระบรมศพ และลุงได้ทิ้งท้ายด้วยการเขียนข้อความภาษาอังกฤษที่เขียนออกมาจากใจ
ในวันนั้นวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ หลังจากดูข่าวแล้วท�าอะไรไม่ถูกก็ได้เอาปากกามาเขียน
ข้อความนี้ลงหลังปฏิทินที่บ้าน ไม่รู้ว่าเขียนถูกหลักไหม แต่ตนเขียนออกมาจากใจจริงๆ
“WHY ๙ BECAUSE α SOME ONE WAS BORN IN 1927
AFTER HE DIED THE PEOPLES IN THE LAND OF SMILE
CALL HIM “THE GREAT KING OF THE WORLD”
Sakchai Chavalit
จากด้านในท้องสนามหลวง ฉันได้มีโอกาสออกมาบริเวณรอบนอกและได้พบกับ
คุณตาท่านหนึ่งนั่งอยู่บริเวณหน้ามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตาคงนั่งอยู่ตรงนี้มาเป็นเวลา
นานพอที่จะสังเกตการเปลี่ยนแปลงของผู้คนที่มาท้องสนามหลวงได้
“ผู้คนในวันนี้เบาบางลงจากวันแรกของเหตุการณ์มากแล้ว”
คุณตานั่งนิ่ง ไม่ค่อยพูดจากับใครมากนัก ภายใต้เสื้อผ้าเก่าๆ ผมที่ไม่ได้ผ่านการ
หวี และบุคลิกเงียบๆ อย่างนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าก่อนหน้าวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ ทุกๆ วัน
คุณตาสนิท พิจิตรศิริ วัย ๘๔ ปี จะมานั่งที่ริมน�้าตรงหอสมุดธรรมศาสตร์ มองไปยังโรง
พยาบาลศิริราชชั้น ๑๖
294
