ใครๆ ก็เคยผ่านความเศร้า หลังแก้วเหล้ามาแล้วทั้งนั้น
ที่มา : แฟนเพจ a day magazine
ภาพประกอบจาแฟนเพจ a day magazine
ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้พูดคุยกับ เอ-กิตติพงษ์ วรทรัพย์ ชายวัย 33 ผู้ชายกลางๆ ที่สถานะในอดีตเคยเป็นผู้เสพติดการสังสรรค์ บรรยากาศวงเหล้า ที่บางทีก็เคล้าน้ำตา การแลกเปลี่ยนอุดมการณ์ความคิดในวงเหล้าเคยเป็นแม่เหล็กดึงดูดเอด้วยความสนุกชั่วขณะหนึ่ง การสังสรรค์หลังเลิกงานทุกวันทำให้ความรักและหน้าที่การงานของเขาหลุดลอยไป กลายเป็นบทเรียนที่ทำให้เอต้องกลับมาคิดทบทวนกับตัวเองแล้วว่า “ตัวเราจะเอาไงต่อดี?
ได้ยินว่าเคยติดเหล้า สูบบุหรี่ ลองบอกถึงความถี่และประสบการณ์ชีวิตในช่วงนั้นให้เราฟังหน่อย
“พูดให้เข้าใจง่ายๆ คือ หลังเลิกงานก็นัดเพื่อนเจอร้านเหล้าแทบทุกวัน มันไม่ใช่อาการลงแดงอะไรแบบนั้นนะ แต่ชอบบรรยากาศขณะนั้น แปลกเหมือนกันนะ นั่งคุยกับเพื่อนธรรมดา กับตอนแอลกอฮอล์เข้าปากแล้วมันคนละอารมณ์กัน มันคุยสนุก เอาจริงๆเหมือนเครียดจากอะไรมาทั้งวันก็ตามแต่ พออยู่กับเพื่อนในวงเหล้าแล้ว เรื่องตึงเครียดเหล่านั้นทำอะไรเราไม่ได้เลย ส่วนบุหรี่คือคู่ขาของผมช่วงกลางวัน”
ค่อนข้างถี่ทีเดียว แล้วอะไรทำให้อยากหลุดจากวงโคจรนั้น?
“สิ่งแรกเลยที่รู้สึกคือเงินเราไปไหนหมด ก็รู้ตัวมาตลอดเพราะไม่ค่อยมีเงินเหลือเก็บ แต่ด้วยความที่ยังไม่เจอเรื่องเดือดร้อน ก็เลยไม่กังวลกับมันมาก แต่สิ่งที่หายไปจากเราคือความรัก เรากลายเป็นลูกที่ไม่ค่อยเอาใจใส่พ่อแม่ ไม่มีเวลาเจอหน้า เพราะกลางวันก็ทำงาน ตกเย็นไปร้านเหล้า กลับบ้านทีก็ตีหนึ่ง ถึงบ้านก็นอน เช้าตื่นไปทำงาน เสาร์อาทิตย์ไม่อยู่บ้าน วนลูปแบบนี้นานพอสมควรเหมือนกัน จนวันนึงแม่โทรมาถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ มันสะเทือนใจอยู่นะ อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ แต่เราไม่เจอเขานานจนเขาโทรมาหาแบบนี้ อีกอย่างคือตอนนั้นเหมือนพักผ่อนน้อยมาก แล้วทำงานก็ผิดพลาดตรงนั้นตรงนี้ จนโดนเรียกเข้าห้องดำ ก็โดนพิจารณาถึงความเหมาะสมว่าเราควรที่จะได้ทำงานนั้นต่อไปมั้ย ช่วงนั้นเราก็กังวลเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ แล้วพยายามตะเกียกตะกายเอาตัวรอดอยู่”
เลยตัดสินใจว่าจะเลิกเลย?
“มันแอบตัดสินใจยากอยู่นะ แต่สมองมันก็โน้มน้าวจิตใจอยู่ จะเลิกหลายครั้ง แต่ก็อดใจไม่ไหว จนมาช่วงใกล้ๆ เข้าพรรษา แล้วตอนนั้นจำได้ว่ามีโครงการพักตับช่วงเข้าพรรษาของ สสส. พอดี เลยคิดว่าจะเริ่มจากตรงนี้ก่อน ลองหาข้อมูลเรื่องวิธีงดเหล้าต่างๆ นานา ช่วงนั้นก็จะบอกเพื่อนง่ายหน่อยว่า อยากพักตับเข้าพรรษา อย่าชวน จนในที่สุดก็ได้พักร่างกายจริงๆ แต่ระหว่างทางก่อนจะเลิกได้นี่แหละหนักเอาการอยู่ เคยรู้สึกอยากได้ของชิ้นนึงจนเก็บไปฝันมั้ย แบบนั้นเลยครับ”
แล้วทำยังไงถึงผ่านช่วงนั้นมาได้?
“ความหินของการจะเลิกทำบางสิ่งคือต้องตัดเลย เหมือนเลิกกับแฟนอยากหลุดพ้นจากภาวะเศร้าซึม คิดถึงโหยหา ก็ต้องตัดใจ ตัดให้ขาดทุกช่องทางการสื่อสาร เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ก็เหมือนกัน ตัดตั้งแต่ไม่ไปเจอเพื่อน บอกไปเลยว่างานไม่เสร็จ ไปไม่ได้ ประชุมดึก ปฏิเสธบ่อยมากจนเพื่อนก็คงเอือมขี้เกียจชวน แล้วก็ยังต้องสู้กับตัวเองอีก ผมคิดว่าต้องหาอะไรมาทดแทน แล้วพอดีน้องๆ ที่ออฟฟิศแห่ไปสมัครฟิตเนสกัน ผมก็คิด งั้นสมัครฟิตเนสเนี่ยแหละน่าจะเวิร์ค”
หลังลองเข้าฟิตเนสแทนเข้าร้านเหล้าแล้วเป็นยังไง?
“โอ้ยฟิต! ฮ่าๆ น้ำหนักลง พุงก็ยุบลง เห็นแบบนี้มันยุบลงไปพอสมควรแล้วครับ จากที่เคยเหนื่อยง่าย หลับยาก ก็รู้สึกแข็งแรงขึ้น เดินขึ้นสะพานลอยไม่หอบเหมือนแต่ก่อน แถมกลับมาบ้านหัวถึงหมอนก็หลับได้เลย”
คิดว่าการรณรงค์เหล่านั้นมีส่วนช่วยเรามั้ย?
“ทุกครั้งที่เราเห็นโครงการรณรงค์ มันสะกิดใจเราได้เหมือนกัน เอาอินไซท์ของคนกินเหล้า สูบบุหรี่ จริงมาสื่อสาร อย่างล่าสุดผมเห็นในทีวีที่เล่าผ่านชายคนหนึ่งใส่นวมอยู่บนเวทีมวย แต่นวมที่ใส่อยู่ในมือเป็นรูปตับ คู่ต่อสู้คือขวดเหล้า ทุกครั้งที่ออกหมัดเอาตับไปชก มันต้องเกิดความบอบช้ำ งั้นพักตับพักยก ก็ไม่ต้องชกกับเหล้า คือง่ายๆ แล้วเข้าใจกระตุ้นให้คิดตามพอสมควร ถ้าเป็นคนที่อยู่ในช่วงลังเลแบบผมก็คงคิดได้เลย”
ขอคำนิยามประโยคสั้นๆ ให้เป็นทริคสำหรับคนอยากเลิกเหล้าบุหรี่ได้แบบเอบ้าง
“อดีตเราอาจเคยมีคอที่แข็ง แต่ถ้าวันนี้เราใจแข็งตัดให้ขาด อนาคตเราจะมีร่างกายที่แข็งแรง จะเลิกต้องเริ่มจากใจเราก่อน”
ฝากข้อคิดอะไรถึงเพื่อนๆ นักดื่มกันหน่อย
“การติดของพวกนี้เหมือนคุณวิ่งวนเป็นวงกลมเรื่อยๆ ถ้าคุณไม่วิ่งออกจากเส้นวงกลม คุณจะไม่มีทางมองเห็นเส้นตรงที่อาจจะมีเส้นชัยอยู่ข้างหน้าได้เลย”
เหล้า บุหรี่ เป็นเพียงสสารที่เราใช้สร้างความสุข ความสนุก หรือลดทอนความทุกข์แค่เพียงชั่วคราวเท่านั้น แต่สิ่งที่ยังสะสมอยู่ในตัวเราคือพิษที่ค่อยๆ ทำลายสุขภาพไปทีละนิด เรื่องราวของเอเป็นอีกบทเรียนหนึ่งที่ช่วยเสริมความกล้าและย้ำว่า “เลิกเหล้า เลิกบุหรี่ ใครๆ ก็ทำได้” ลองมาแชร์ประสบการณ์การเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ของคุณด้วยกัน ไม่แน่ว่าเรื่องนั้นอาจช่วยเปลี่ยนแปลงใครบางคนก็ได้นะ
