วัยรุ่นมีเพศสัมพันธ์ ไม่ป้องกัน เสี่ยงโรคติดต่อ

          สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 พิษณุโลก กรมควบคุมโรคเผย แบบสำรวจในกลุ่มเยาวชนที่เข้าร่วมกิจรรมรณรงค์ป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และโรคเอดส์ ในนักเรียน นักศึกษา ช่วงอายุ 16-25 ปี ร้อยละ 39.3 เห็นว่าเมื่อมีความรักแล้วมีเพศสัมพันธ์ได้โดยไม่ต้องแต่งงาน ร้อยละ 72.เห็นว่า การมีเพศสัมพันธ์โดยใช้ถุงยางอนามัย กับไม่ใช้ ให้ความรู้สึกทางเพศที่แตกต่างกัน

          เภสัชกรเชิดเกียรติ แกล้วกสิกิจ หัวหน้ากลุ่มสื่อสารความเสี่ยง และพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 พิษณุโลก กรมควบคุมโรค เปิดเผยว่า จากการทำแบบสำรวจ (โพลล์) ในกลุ่มเยาวชนที่เข้าร่วมกิจกรรมรณรงค์ป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และโรคเอดส์ กับหน่วยงานที่ผ่านมา พบการปฏิบัติตัวของกลุ่มตัวอย่าง นักเรียน นักศึกษา ช่วงอายุ 16-25 ปี เคยมีเพศสัมพันธ์กับ บุคคลที่ไม่ใช่สามีหรือภรรยา โดยไม่สวมถุงยางอนามัยถึงร้อยละ 36.2  มีทัศนคติว่า การมีเพศสัมพันธ์กับเพื่อนหรือแฟนจะปลอดภัยจากโรค  ร้อยละ 13.7 ผู้ตอบแบบสอบถามถึงร้อยละ 39.3 เห็นว่าเมื่อมีความรักแล้วสามารถมีเพศสัมพันธ์ได้โดยไม่ต้องแต่งงาน และที่น่ากังวลคือมีเยาวชนมากถึงร้อยละ 72.4 มีความคิดเห็นว่า การมี เพศสัมพันธ์โดยใช้ถุงยางอนามัย กับการไม่ใช้ถุงยางอนามัย ให้ความรู้สึกทางเพศที่แตกต่างกัน เพราะรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมชาติ

          จากผลโพลล์ดังกล่าว พบว่าค่านิยมและความคิดของเยาวชน ดังกล่าว อาจจะส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์กับคนรักโดยขาดทักษะที่ถูกต้องในการป้องกันตนเอง อาจทำให้เกิดปัญหาการตั้งครรภ์ไม่พึ่งประสงค์ การติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และโรคเอดส์ รวมถึงผลกระทบด้านอื่นๆ ตามมาอีกจำนวนมาก โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ คือ กลุ่มโรคต่างๆ ที่ติดต่อจากคนหนึ่งสู่อีกคนหนึ่งโดยการมีเพศสัมพันธ์ บางรายอาจติดต่อกันโดยการสัมผัส หรือถ่ายทอดสู่ลูกขณะอยู่ในครรภ์

โรคนี้แบ่งตามลักษณะอาการ คือ 1) แผล ได้แก่ ซิฟิลิส แผลริมอ่อน เริมอวัยวะเพศ 2) ฝี ได้แก่ กามโรคของต่อมและท่อน้ำเหลือง 3) หนอง ได้แก่ หนองใน  หนองในเทียม 4) อื่นๆ ได้แก่ หูดหงอนไก่ หูดข้าวสุก พยาธิช่องคลอด  เชื้อราช่องคลอด โลน หิด โรคกลุ่มนี้จะมีอาการคล้ายคลึงกัน แต่มีสาเหตุจากเชื้อแต่ละชนิด อาการที่น่าสงสัย คือ ตกขาวผิดปกติ หรือมีสีเหลือง กลิ่นเหม็น เจ็บเสียวท้องน้อย มีผื่น  ตุ่ม แผลอวัยวะเพศ ขาหนีบบวมหรือเป็นฝี โรคนี้ไม่สามารถหายเอง ได้ ต้องใช้รักษาที่แตกต่างกัน และสามารถถ่ายทอดสู่ลูกในท้องได้ เมื่อคลอดออกมาเด็กจะพิการ เช่น ตาบอด เพดานโหว่ เป็นต้น

 

 

          ที่มา: หนังสือพิมพ์แนวหน้า