รักลูกให้ถูกทาง

          พระพยอม กัลยาโณ

          มูลนิธิเมาไม่ขับ โดย นพ. แท้จริง ศิริพานิช เลขาธิ การชมรมคนห่วงหัว เปิดเผยตัวเลขที่น่าตกใจว่า เด็กแว้นตายเฉลี่ยปีละ 14,000 คน จากสาเหตุไม่สวมหมวกกันน็อก

          น่าเสียดายทรัพยากรที่เลี้ยงกันมากว่าจะเป็นวัยรุ่นแล้วก็มาหมกมุ่นกับการเป็นเด็กแว้น ชีวิตที่พ่อแม่เลี้ยงมา หมดค่าข้าวปลาอาหาร ค่าการศึกษา ค่ารถ ค่าน้ำมัน รวมๆ แล้วน่าจะเป็นแสนล้านบาท ซึ่งเงินแสนล้านบาทน่าจะพัฒนาทำอะไรได้มาก มายมหาศาล ที่สำคัญ คือ การสูญเสียทรัพยากรของชาติที่จะเอาไว้ทำงาน สร้างสรรค์พัฒนา

          ใครก็ตามที่มีหน้าที่ ไม่ว่าจะเป็นมูลนิธิเมาไม่ขับ ร่วมกับหน่วยงานตำรวจ ทหาร เอาให้อยู่หมัด ให้เด็กมีทัศนคติว่าหายนะที่เขากำลังเดินอยู่ เขาจะเดินต่อไปไม่ได้แล้ว มีคนขัดแข้ง ขัดขา ขัดคอ ขัดใจ แล้วก็มีคนขัดขวางถึงขั้นที่สุด ก่อนที่เขาจะหัวหลุด หัวขาด สมองไหล ตายกลางถนน ทำให้คนอื่นเดือดร้อน

          ที่พวกเด็กแว้นเขียนว่าเขาก็เสียภาษี ก็ต้องมีสิทธิที่จะปิดถนน มันควรจะต้องทำความเข้าใจอย่าง ใหญ่หลวง สำหรับสิทธิเสรีภาพ เสรีพัง เสรีตาย เสรีวอดวายนี่ ใครจะเป็นคนชี้แจง ให้บทเรียนแก่เด็กพวกนี้ ใครทำหน้าที่อยู่กระทรวงศึกษาธิการ พัฒนา สมองเด็กไทยให้พอ จะได้คิดออก คิดเป็น ในเรื่องที่ควรจะคิดได้บ้าง อย่าปล่อย ให้เขาสิ้นคิด สิ้นชีวิต สิ้นอนาคตกันอย่างนี้เลย

          ผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลายต้องใจดีแบบไม่ใช่เมตตา อวิชชา ความใจดีของผู้ ใหญ่ที่เป็นพวกเมตตา อวิชชา เหมือนชาวนาอุ้มงูเห่าแล้วก็ตายเพราะงูเห่า ความเมตตาปรานีถ้าไม่มีปัญญา ไม่มีวิชา ไม่มีความรู้ที่ถูกต้อง เขาเรียกว่า "รักแบบผิดๆ" รักลูกผิดทาง อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดมาก เป็นความรักอวิชชา รักลูกก็ต้องรักให้ถูกทาง ถูกหลักเกณฑ์ของศาสนาด้วย คือต้องมีปัญญาเห็นคุณ เห็นโทษ

          เคยอ่านหนังสือกันหรือเปล่า "พ่อแม่รังแกฉัน" พ่อแม่ไม่เคยใช้ฉันทำอะไร ฉันทำไม่เป็น พ่อแม่ไม่เคยห้ามปรามแนะนำสั่งสอนฉันจนฉันไปตายกลางถนน มันสมองไหล ฉันถูกจับ รถถูกยึด เพราะพ่อแม่รังแกฉัน ไม่เตือนฉัน ไม่ห้ามฉัน เหมือนนิทานที่เขาบอกว่า นักโทษกัดหูแม่ เพราะตอนที่ลูกไปขโมยอะไรมาเล็กๆน้อยๆ ชื่นชมว่า ลูกหากินเป็นตั้งแต่เล็ก โตขึ้นไม่อดตาย ลูกชายคนนี้โตขึ้นก็ปล้นฆ่า จนถูกจับประหารชีวิต

          ขณะที่เข้าแดนประหารก็เรียกแม่มาฝากฝังอะไรหน่อย แม่ก็นึกว่าลูกจะฝากฝังบอกเงินบอกทองตรงไหนที่ซ่อนไว้มั้ง แม่บอกเอียงหูมาหน่อย พอเอียงมาลูกก็กัดหูเลย แม่ก็ร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วว่า ทำไมกัดหูแม่ นักโทษก็บอกว่า แม่กรอก หูฉันแต่เรื่องดี เรื่องถูก ขโมย เขาก็ว่าเก่ง ลักเล็กขโมยน้อยมากิน มาเลี้ยงตัวได้ ไม่อดตาย แม่พูดสอนอย่างนี้ทำไมจนฉัน เลวเหลิงเป็นโจรถูกประ หารนี่ เพราะคำพูดของแม่ที่พูดกรอกใส่หูมาผิดใช่มั้ย เลยไปกัดหูแม่

          ใครที่เป็นพ่อเป็นแม่ยุคนี้ควรกรอกหูให้ถูกทางสักที ถึงยังไงก็ขัดคอ ขัด ใจ ดีกว่าให้ลูกไปตาย ลูก ขัดใจเคืองเราหน่อยก็ช่างมัน เกี่ยงงอนสักนิดหนึ่งแต่เอาชีวิตลูกไว้ ช่วยรักลูกให้ถูกทางกันหน่อยเถิด

          เจริญพร

 

 

          ที่มา : โลกวันนี้วันสุข         

          ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต