ทำไมหนูถึงไม่กล้าสั่งอาหารด้วยตัวเอง?
ที่มา : เว็บไซต์ afterschoolonline.tv
ภาพประกอบจากว็บไซต์ afterschoolonline.tv
“ไม่กล้าสั่งอาหารกินเอง มันใช่เหรอ!!” แอดมินอุทานเสียงสูงหลังจากที่รู้ว่ามีคนที่ไม่กล้าสั่งอาหารกินเอง
แต่ว่ามันมีคนแบบนั้นจริง ๆ นะ น้องลิลลี่-นาถลดา อ่อนละม้าย อดีตเด็กประถมที่ไม่กล้าสั่งอาหารกินเอง ต้องวานแม่สั่งให้เสมอ แต่ขอบอกเลยว่าตอนนี้น้องกล้าสั่งเองแล้วนะจ๊ะ หลังจากมาร่วมถ่ายทำรายการรอลูกเลิกเรียน ตอน เด็กไม่มั่นใจในตัวเองกับพวกเรา อะไรที่ทำให้น้องลิลลี่สั่งอาหารด้วยตัวเองขึ้นมาแล้วที่มาของการไม่กล้าสั่งนี้มาจากไหน ตามมาดูได้ที่บทสัมภาษณ์ของน้องลิลลี่กันเลย!!
ทำไมหนูถึงไม่กล้าสั่งอาหารด้วยตัวเองล่ะ?
มันเริ่มมาจากการที่หนูสั่งข้าวผิดแล้วไม่กล้าท้วงแม่ค้าค่ะ เพราะในใจลึกๆ หนูกลัวโดนเขาว่า แบบที่ทำมาไม่ถูกเพราะหนูสั่งผิดต่างหากไม่ใช่เขาที่ทำผิดไปมันเลยทำให้หนูยอมกินข้าวที่ไม่ได้สั่งมาตลอด แล้วพอโดนว่าหนูก็จะรู้สึกอาย ๆ ค่ะ ต่างจากเวลาที่มีแม่อยู่ หนูแค่บอกแม่ว่าอยากกินอะไร แม่ก็สั่งให้หนูได้ตามที่หนูอยากกินทั้งหมด หนูคิดว่ามันดีกว่าที่ไม่ต้องโดนด่าและได้กินของที่ต้องการด้วย
แล้วเวลาที่แม่ไม่อยู่ หนูทำยังไงบ้าง?
จริงๆ หนูก็กล้าสั่งเป็นบางอย่างนะคะ ถ้าเป็นร้านที่สนิทด้วยก็จะกล้า แต่ถ้าไม่สนิทเลยก็จะให้แม่สั่งให้เป็นประจำหรือไม่ก็ถ้ามีเพื่อนหรือน้องอยู่ใกล้ ๆ ก็จะพาพวกเขาไปเป็นเพื่อน ก็คือต้องมีคนอยู่ด้วยหนูถึงจะกล้าพูด กล้าสั่ง เพราะรู้สึกสบายใจ ถ้าไม่มีใครอยู่ด้วยมันจะรู้สึกเหงา ๆ ไม่กล้าสั่งเลย
หลังจากการถ่ายทำรายการแล้วหนูกล้าแสดงออกมากขึ้นแล้วหรือยัง?
กล้ามากขึ้นแล้ว โดยสาเหตุหลัก ๆ ก็มาจากแม่เลยค่ะ อย่างที่บอกคือหนูเป็นคนไม่กล้าคุยกับคนแปลกหน้า เวลาหนูอยากกินอะไรก็ฝากแม่เป็นคนกลางให้เสมอ ทีนี้มีครั้งหนึ่งที่แม่ปรี๊ดแตกแล้วตะคอกใส่หนูว่า “จะกินก็ไปสั่ง ถ้าไม่สั่งก็ไม่ต้องกิน!!” จุดนี้แหละยิ่งทำให้คนที่ไม่ชอบพูดคุยกับคนแปลกหน้าอยู่แล้ว พาลไม่สั่ง ไม่กินอะไรเลยค่ะ มีอาการงอนแม่นิดๆ ปนมาด้วย ถึงแม้แม่จะมาง้อหนูหลังจากนั้น ถามหนูว่ายังอยากกินอยู่ไหม หนูก็บอกเขาเลยว่าไม่เอา ไม่อยากกินแล้วประมาณนี้ค่ะ
แต่พอออกรายการปุ๊บแม่ก็เริ่ม ๆ เปลี่ยนไป มันไม่ใช่หนูเป็นฝ่ายบอกแม่แล้วว่าหนูอยากกินอะไรบ้าง แต่เป็นแม่ที่ถามหนูเองว่าอยากกินอะไรไหม หนูก็บอกสิ่งที่อยากกินกับเขาไป บางครั้งแม่ก็จะสั่งให้เอง บางครั้งแม่ก็บอกว่าลองทำดู สรุปว่าหนูก็กล้าสั่งเองนะคะพอแม่ไม่ตะคอกใส่หนู มันเหมือนกับว่าความกังวลของหนูมันลดลง มันก็เลยทำให้หนูกล้าสั่งอาหารกินเอง
คิดว่ารายการมีส่วนช่วยให้แม่ของหนูเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นไหม?
คิดว่ามีค่ะ เพราะคุณหมอวิก็แนะนำวิธีการคุยกับลูกให้แม่ ทีมงานของรายการก็ช่วยคุยกับแม่ให้ว่าไม่ต้องดุอะไรหนูขนาดนั้น หนูสังเกตได้เลยว่าแม่ดีขึ้น พูดจากับหนูอ่อนโยนขึ้น
หนูรู้สึกอย่างไรกับแม่ในเวอร์ชั่นที่ดุ VS แม่เวอร์ชั่นอ่อนโยน?
เวลาแม่ดุแล้วแม่น่ากลัว แม่เป็นคนไม่ค่อยง้อใคร แต่หลังจากที่แม่ใจดีแล้ว เวลาหนูบอกว่า แม่อยากกินอันนี้ แม่ก็บอกไปซื้อสิ หนูก็บอกแม่ว่าไม่กล้า แม่ไปซื้อให้หน่อย แม่ก็จะโอเค ไปซื้อให้ก็ได้ แม่ก็ไปซื้อให้
อย่างที่หนูบอกว่าพอออกรายการแล้วมันทำให้หนูกล้าแสดงออกมากขึ้น หนูคิดว่ามันส่งผลต่อหนูอย่างไร?
ก็ดีค่ะ มันทำให้หนูคิดได้นะคะว่าถ้าหนูไม่มั่นใจในตัวเอง หนูก็จะไม่กล้าทำอะไรเลยซึ่งมันต้องส่งผลเสียกับหนูแน่ ๆ ไม่ใช่แค่เรื่องสั่งอาหารแล้วหนูก็ไม่ได้กินสิ่งที่หนูชอบอย่างเดียวนะคะ อย่างเรื่องเรียน ตอนนี้หนูก็เริ่มฝึกไปพูดหน้าห้องแล้วนะคะ แต่ถ้าหนูไม่ออกไปพรีเซ้นต์งานหน้าห้อง ยังมัวแต่ไม่กล้าเหมือนเมื่อก่อน บอกครูว่าให้เพื่อนไปพูดแทนได้ไหม หนูก็คงจะยังไม่กล้าอยู่เหมือนเดิมและคะแนนก็ไม่ได้คะแนนแบบนี้
ตอนออกไปพรีเซ้นต์งานเป็นอย่างไรบ้าง?
วันนั้นพรีเซ้นต์งานกลุ่มวิชาวิทยาศาสตร์ค่ะ แบ่งพูดเนื้อหารายงานกับเพื่อนอีกคนคนละครึ่งค่ะ ตอนออกไปพูดก็จะมีเพื่อนบางคนที่ขำบ้าง แต่ในใจหนูก็คิดแต่ว่าต้องทำให้สำเร็จค่ะ ไม่งั้นครูจะไม่ให้คะแนน ถึงวันนั้นจะพรีเซ้นต์ไม่ได้ดีเท่าไรแต่หนูก็ทำได้สำเร็จนะคะ
หนูคิดว่ารายการนี้มีส่วนให้หนูกล้าแสดงออกมากขึ้นไหม เพราะอะไร?
มีค่ะ เพราะหลังจากออกรายการ แม่ก็จะคอยบอกตลอดเวลาว่าต้องทำให้ได้และคอยแนะนำหนู อย่างตอนที่เราไปกินข้าวหรือไปซื้อของด้วยกัน แม่ก็จะบอกว่า ไปจ่ายเถอะ ต้องทำให้ได้นะ ไม่งั้นโตไปแล้วจะช่วยเหลือตัวเองได้ยังไง ซึ่งน้ำเสียงของแม่ไม่ได้ดุมากเลย กำลังดี ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ฟังแล้วรู้สึกกลัว
รู้สึกอย่างไรที่ได้ออกรายการนี้?
รู้สึกดีใจ เพราะว่าได้ออกรายการแม่ก็จะชอบแซวว่าได้ออกรายการเนาะ เดี๋ยวคนเค้าก็รู้จักเพิ่มขึ้นหรอก นอกจากนี้ แม่ยังเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนด้วย ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยที่เมื่อก่อนเวลาอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา แม่ก็จะยังไม่พูด ไม่สนใจหนู แต่หลังจากออกรายการก็กลายเป็นว่าแม่พูดกับหนูมากขึ้น มีการเล่นมุกอะไรกันด้วยทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเลย กว่าจะได้คุยกันก็ต้องเป็นเรื่องจริงจังเท่านั้น แต่เดี๋ยวนี้ คือ หนูเข้าไปถามแม่ว่าหนูสวยไหม แม่ก็ตอบว่าสวย แล้วก็ถามต่อว่าแม่รักหนูไหม ร๊ากกก หนูก็ดีใจแล้วก็เขิน มันเลยทำให้หนูกล้าเข้าไปคุยกับแม่มากขึ้นด้วยค่ะ
คำถามสุดท้ายครับ ล่าสุดสั่งอะไรมากิน?
ข้าวกะเพราหน่อไม้ที่โรงเรียนค่ะ ไปกับเพื่อนนะคะ แต่หนูสั่งกินเองค่ะ
ระหว่างที่ได้คุยกับน้องลิลลี่มันทำให้แอดมินมีข้อสงสัยเรื่องหนึ่งผุดอยู่ในหัวตลอดเวลาเลยว่านี่เหรอ คนที่ไม่กล้าสั่งอาหารกินเอง เพราะน้ำเสียงสดใสและคำพูดคำจาฉะฉานทำให้แอดจินตนาการไว้ผิดไปหมดเลย มันก็คงเป็นอย่างที่น้องบอกล่ะว่าพอแม่ทำให้น้องคลายกังวลลงได้ มันก็ทำให้น้องกล้าสั่งอาหาร กล้าทำสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการสื่อสารที่ดีภายในบ้านนั้นสำคัญจริง ๆ