คุยกับผู้จัดการ สสส. (เดือนมกราคม 2567)

สวัสดีครับเพื่อนร่วมสร้างสุขทุกคน

           มกราคมปีนี้ ผมได้มารับตำแหน่งผู้จัดการ สสส. ครบแปดปีเต็ม และได้มาใช้พื้นที่คอลัมน์ “จากใจผู้จัดการ” สื่อสารกับผู้อ่านจดหมายข่าวสร้างสุข สสส. มาทุกเดือนโดยตลอด จนถึงเดือนสุดท้ายนี้

           มาทบทวนดู ผมได้เขียนถึงเรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับความเคลื่อนไหวของงานสร้างเสริมสุขภาพของ สสส. มากมายแล้ว ในเดือนสุดท้ายนี้ ผมน่าจะมาเขียนคำอำลากับเพื่อนผู้อ่านในจดหมายข่าว ทำนองเดียวกับที่ผมอำลาผู้ร่วมงานในวงอื่น ๆ ของการทำงานในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา

           มีคนถามในวงต่าง ๆ เหล่านั้นเนือง ๆ ว่า มีอะไรจะฝากหลังพ้นตำแหน่งไหม?

           ผมก็มักจะตอบไปตามที่รู้สึกว่า “ไม่ค่อยมีหรอก”

           มานึกดูถึงเหตุผลหลักที่ตอบเช่นนั้น คงเพราะผมตระหนักดีว่า การเติบโตและพัฒนาของ สสส. ในกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา ได้ทำให้องค์กรนี้เป็นองค์กรเปิด ที่ดูแลโดยคนจำนวนมากและหลากหลาย

           นอกจากบุคลากรตามโครงสร้างทั้งสองบอร์ด (คณะกรรมการบริหารและคณะกรรมการประเมินผลที่แต่งตั้งโดยคณะรัฐมนตรี) ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ ไปจนถึงคณะกรรมการ อนุกรรมการต่าง ๆ นับร้อย ไปจนถึงผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้กลั่นกรองโครงการนับพัน ภาคีสร้างเสริมสุขภาพนับหมื่นองค์กร นักสร้างเสริมสุขภาพนับแสน ที่ได้ร่วมขับเคลื่อนให้งาน สสส. ก้าวไปข้างหน้าถึงประชาชนผู้รับประโยชน์นับล้าน อย่างมีแผนมียุทธศาสตร์ มีระบบและมีวัฒนธรรมองค์กร

           ผู้จัดการกองทุน สสส. แม้ว่าจะมีบทบาทสำคัญต่อกลไกเหล่านั้นในภาพรวม แต่ก็ไม่ได้นำองค์กรแบบผู้บริหารเชิงปัจเจกแต่อย่างใด

           ทำนองเดียวกับเรื่องเล่าถึงฝูงห่านไซบีเรีย ที่จะพากันบินอพยพนับพันไมล์ในฤดูหนาวย้ายถิ่นฐานเพื่อไปหากินในทำเลใหม่ที่อบอุ่นกว่า โดยบินด้วยความเร็วอย่างสม่ำเสมอและไม่ได้หยุดพักตลอดทางนับพันไมล์

           ห่านทุกตัวมีวิธีการบินที่กางปีกเป็นรูปตัววี บินร่วมกันไปเป็นฝูงในทิศทางเดียวกัน ไม่แยกกระจัดกระจาย ห่านที่เป็นจ่าฝูง จะบินนำห่านตัวอื่น ๆ เพื่อต้านกระแสลม เมื่อมีห่านตัวใดตัวหนึ่งในฝูงรู้สึกเหนื่อย ก็จะพยุงตัวถอยหลบไปอยู่ด้านหลังของแถว ส่วนห่านตัวอื่นที่ยังแข็งแรงก็จะขับเคลื่อนมาบินในตำแหน่งด้านหน้า เพื่อรับกับแรงของกระแสลมบนเส้นทางที่ยาวไกลนี้

           แม้ว่าจะไม่ถึงกับจะเป็นพัฒนาการเป็นระบบธรรมชาติแบบการบินทางไกลฝูงห่านไซบีเรีย แต่ขบวนการสร้างเสริมสุขภาพของ สสส. ก็ได้พัฒนาผ่านการเดินทางยาวนานมาในทำนองนี้ ด้วยการใช้สารพัดเครื่องมือทางการบริหารจัดการร่วมกับการก่อร่างสร้างฐานวัฒนธรรมองค์กรผ่านมรสุมและสายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงในหลากหลายฤดูกาลที่ได้มาทดสอบความแข็งแกร่งยืนหยัดและสร้างเสริมภูมิต้านทาน

           ในวันที่ต้องถอยออกมาจากการเดินทางของฝูง ผมคงได้แต่ขอบคุณและร่วมชื่นชมกับผู้ที่ร่วมงานกันมาในเส้นทางนี้

           “ผมเชื่อมั่นว่า เราคงร่วมภาคภูมิใจกับสิ่งที่ สสส. ได้เป็นแกนประสานและสนับสนุนให้เกิดผลลัพธ์สุขภาวะนานัปการแก่ประชาชนไทยตลอด 22 ปีที่ผ่านมา รวมทั้งเชื่อมั่นถึงสิ่งดี ๆ อีกมากที่จะเกิดขึ้นบนเส้นทางอนาคตของ สสส.”

           … สวัสดีปีใหม่และลาก่อนครับ …